Back to normal?! – Verhalen van het volk

Joehoe, zijn we er dan binnenkort echt vanaf? Het OMT adviseert nu in ieder geval dat vaccinatie tegen Covid-19 in het voorjaar niet meer nodig is, zo vermeldt Nu.nl. Een van de redenen is dat het coronavirus de endemische fase heeft bereikt en gezien kan worden als een ‘gewone’ griep. Dat lijkt in eerste instantie ‘goed nieuws’, even los van de vragen hoe goed de prik ons tot nu toe heeft beschermd en hoe veilig die is. We zullen het er nu maar even bij houden dat de toekomst ons dat zal leren. Hoe zit het met de rest van de wereld? Volgen die binnenkort? Dat dat nodig is geven verhalen van verschillende mensen aan. De een wil naar de Verenigde Staten, de ander een rondreis door Azië, en een derde wil zijn geboorteland laten zien aan zijn vriendin. Wat nog steeds niet kan. Dus: hoezo back to normal?

Zo staat Mariette te trappelen om in haar tussenjaar na de middelbare school een rondreis door Azië te gaan maken. Haar moeder is wat minder enthousiast: “Nog steeds vraagt Indonesië een vaccinatiebewijs. Hoe reageer ik hierop? Mijn dochter wil er begrijpelijk niet echt over nadenken, die wil gewoon op pad. En denkt er niet over na wat deze prik in de toekomst voor haar zou kunnen betekenen. Ze wil gewoon nu graag op reis. Heel begrijpelijk vind ik dat, maar tegelijkertijd ook een groot probleem.”

Deze moeder is de enige in haar gezin die zich niet heeft laten vaccineren en twijfels heeft bij de prikken tegen corona: “Maar hoe houd ik mijn dochter tegen? Hoe kan ik ervoor zorgen dat ze geen prik neemt? Wil ik het sowieso wel aankaarten? Tegen haar zeggen: ga vooral nog niet naar Indonesië. In het begin van de hele coronacrisis heeft het wel of niet prikken tot nogal wat spanningen in het gezin geleid. Die zijn nu juist geluwd en corona ‘lijkt’ voorbij, maar als ze naar Indonesië wil moet ze zich dus wel laten inenten.”

“Het lastige is ook dat je weinig leest in de reguliere media over de mogelijke nadelen van deze vaccins. Dergelijke berichten bereiken je vrijwel alleen via de niet-reguliere media, en die leest zij niet. Bovendien: nogmaals: ze wil gewoon door met haar leven. En dat wil ik voor haar ook, maar graag wil ik ook dat ze zo gezond mogelijk oud wordt. Dat voelt soms zo frustrerend als je hier anders tegenaan kijkt dan menigeen. En van kinderen/jongvolwassenen kan je ook wellicht niet verwachten dat ze zich hiermee bezighouden.”

Een ander jong stel wil ook graag naar Indonesië, maar heeft tot nu toe nog geen enkele prik genomen. Hij komt zelf uit Indonesië en wil zijn vriendin graag het land waar zijn roots liggen laten zien, maar ze zitten nu al jaren in de wachtkamer om te gaan. Zij hebben ervoor gekozen om niet naar Indonesië te gaan, tot de vaccinatieplicht eraf is. De rest van de familie gaat echter wel, en de familie die daar nog woont heeft hij al jaren niet gezien en een aantal familieleden is inmiddels overleden.

De moeder van Mariette kijkt naar de andere kant van de wereld en houdt de stand van zaken in de Verenigde Staten in de gaten: “Een goede vriend woont daar en is al tijden ziek. Ik wil hem graag bezoeken, maar zonder prik kan dat nog steeds niet. Het is een bizarre situatie toch? Dat mensen die elkaar dierbaar zijn, maar over de aardbol verspreid wonen, elkaar alleen voorzien van prik kunnen bezoeken.”

En zo stapelen de verhalen zich op van mensen die elkaar willen bezoeken, de wereld willen verkennen of hun geboorteplek aan dierbaren willen laten zien.

Herken je zelf deze problemen? Deel je verhaal met laila@weltzschmerz.nl.