België heeft een plan. Een afschakelplan. (Door Steven Arazola de Oñate)

België heeft een plan. Een afschakelplan.
Auteur, columnist en ondernemer Steven Arazola de Oñate kijkt naar de actualiteit en geeft zijn ongezouten mening.

Een lijk dat dood is kan men niet blijven reanimeren.

De paars-groene regering van Guy Verhofstadt keurde in 2003 de wet op de kernuitstap goed. Dit was één van de vele enorm foute, zeg maar desastreuze, beslissingen van deze rampregering. Bijna 20 jaar later hebben de overheden in ons land al ongeveer 100 miljard euro gespendeerd aan wind- en zonne-energie. Hadden we deze 100 miljard geïnvesteerd in nieuwe en moderne kerncentrales, hadden we daar nu nog zonder overdrijven decennia van kunnen genieten. Dit deden we niet en sinds deze week beseffen velen eindelijk dat we ons omwille van het gigantisch achterlijk beleid van onze beleidsmakers stilaan kunnen gaan voorbereiden op black-outs. Veel Vlamingen weten ondertussen ook al in welke zone van het befaamde afschakelplan ze zich bevinden. Vanaf januari 2023, binnen enkele weken, betalen we allemaal een capaciteitstarief (om belasting van het net te voorkomen) om nadien toch afgeschakeld te worden. Mocht het niet zo enorm triest zijn, zou je nog kunnen lachen met de ongeëvenaarde domheid van onze huidige generatie politici. Dit in het rijkste continent van de wereld en in het land met de hoogste belastingen ter wereld. Laat dat even bezinken. Een zoveelste “complottheorie” dreigt bovendien opnieuw realiteit te worden.

In november 2018 hield ik als toenmalig Open VLD-politicus een vurig pleidooi voor het langer openhouden van onze kerncentrales. Je kan inderdaad aanhalen dat het niet bijster slim van me was om toen lid te zijn van de meest ondemocratische partij die ons land de laatste decennia heeft gekend. Dat is dan zelfs nog een gigantisch understatement. Het was inderdaad ronduit achterlijk en naïef van mij dat ik toen nog niet begreep dat het blauwe leugenfabriekje er enkel was en is om de belangen van de partijtop en een kleine elite te dienen. Achterlijk en naïef werd ik door bijna iedereen van Open VLD ook genoemd toen ik in 2018 waarschuwde dat het sluiten van de kerncentrales in 2025 zou uitdraaien op een gigantische ramp voor ons allemaal. Toen al kreeg ik het verwijt dat ik niet vertrouwde “in de wetenschap” die er wel voor ging zorgen dat we voldoende hernieuwbare energie gingen kunnen opwekken tegen 2025. Ik vond deze uitspraken eigenlijk best hallucinant, omdat je volgens mij echt geen gigantisch goed brein moest hebben om toen al te begrijpen wat er zou gebeuren in ons land als er geen kerncentrales meer zijn. De laatste jaren hebben we allemaal kunnen vaststellen dat helaas zeer veel politici blijkbaar geen al te goed werkend brein hebben, al zeker niet als ze deel uitmaken van de Vivaldi-coalitie. Enkel de Franstalige liberalen van de MR en vooral hun voorzitter Georges-Louis Bouchez gaven de laatste jaren af en toe wat tegengas en zij lieten ook verstaan dat er misschien toch één of twee kerncentrales zouden moeten open blijven. De Groenen lieten weten dat dit nooit zou kunnen gebeuren zolang zij deel uitmaakten van de Vivaldi-regering. Ze stapten immers mee in het avontuur met als (bijna enige) doel het Belgische nucleaire park nu eindelijk en definitief te sluiten. Het zou hun grootste triomf ooit worden. Exact een jaar geleden, bijna dag op dag, liet ook leugenaar Lachaert, de voorzitter van de Vlaamse liberalen, een fantastische quote optekenen: “Een lijk is op een bepaald moment dood. Je kan nog vijf minuten reanimeren, maar na een dag wordt het therapeutische hardnekkigheid.” Voor hem was een levensduurverlenging van de twee jongste kerncentrales definitief uitgesloten. Enkele maanden later en met het schaamrood op de wangen moesten zowel Egbert als de Groenen een eerste keer een bocht nemen. Toen werd beslist dat de kernreactoren Doel 4 en Tihange 3 tien jaar langer open blijven dan gepland. De Groenen waren furieus, maar ze konden toen nog zeggen dat het de fout was van Poetin dat er niet genoeg zon en wind ging zijn tegen 2025. De regimepers slikte deze onzin zoals gewoonlijk als zoete broodjes en minister van Energie Tinne Van der Straeten werd geportretteerd als een genie. Als u ons Tinne ongeveer 7 seconden hoort spreken beseft u uiteraard zelf zeer spoedig dat ze nooit de slimste van haar klas geweest is, en ook dat is inderdaad een gigantisch understatement. Uiteraard moet ook ik wel erkennen dat het niet enkel Tinne haar fout is. In 2018 was zij immers nog geen minister, ze kon toen al wel net haar naam zonder fouten schrijven, maar dit geheel terzijde. Het probleem, volgens mij, is dat we al veel te lang in ons land 4 ministers hebben die bevoegd zijn voor Energie. In Frankrijk en Duitsland en ook in onze andere buurlanden is er 1 minister die bevoegd is voor Energie. In ons kleine landje hebben we hier jammer genoeg blijkbaar 4 ministers voor nodig (Vlaams, Brussels, Waals en federaal). Dit is niet alleen ontzettend duur, maar uiteraard ook enorm inefficiënt. Een minister in ons land heeft ongeveer 40 tot 120 mensen werken in zijn of haar kabinet. Het is dan ook vrij logisch dat indien we het opnieuw zouden doen met 1 federale minister dit een enorme besparing zou zijn. Doordat er nu 4 ministers zijn die vaak niet overeenkomen is er al jaren nagelaten om een langetermijnvisie uit te werken, waardoor we nu in de problemen zullen komen de volgende jaren. Stilaan beginnen nu eindelijk ook onze Vivaldi-jongens en -meisjes dit te snappen. Er werd hen deze week duidelijk gemaakt dat we zelfs met het openhouden van de 2 eerdergenoemde kerncentrales in 2025 in grote problemen zouden geraken en een afschakelplan zouden nodig hebben in grote delen van ons land tussen 17u en 20u. De Groenen moesten dus opnieuw een bocht nemen en deden dit ook. Ze hebben zich deze week zelfs geuit als verdedigers van het openhouden van kerncentrales en ze rekenen hier, naar eigen zeggen, op de redelijkheid van de coalitiepartners. Ik vond het verbijsterend dat blijkbaar geen enkele journalist hier vragen bij stelt? Cynisme heeft deze week in ons land toch weer een nieuwe dimensie bereikt. Het grootste probleem is echter dat het stilaan bijna onbetaalbaar wordt om deze centrales nog open te houden. Jarenlang ontkent men een evident bevoorradingsrisico en dan wordt het plots toch erkend en gaat men op het slechtst mogelijk moment opnieuw onderhandelen met Engie. In Parijs komt men niet bij van het lachen. Hun vermoeden dat Belgen ontzettend dom zijn is wederom eens bevestigd. Als onze politici in 2018 al hadden begrepen wat ik toen al schreef had alles al jaren in kannen en kruiken geweest en hadden we nog minstens 15 jaar kunnen genieten van de goedkoopste elektriciteit van gans Europa. Nu gaan we allemaal stukken van mensen betalen door een gigantisch achterlijk beleid. Naar mijn mening is dit zelfs een misdadig beleid, want de economische schade die ze hebben veroorzaakt is groter dan de schade veroorzaakt door alle gedetineerden samen die in Leuven Centraal hun straf uitzitten. Ik ben alleszins benieuwd hoe onze niet al te intelligente excellenties dit probleem de volgende weken en maanden zullen aanpakken. Je kan er nu al van op aan dat ze er opnieuw een gigantische knoeiboel van zullen maken. Doch blijven onze excellenties gigantisch arrogant. De arrogantie van de huidige Vivaldi-tenoren is te verklaren door de zekerheid die ze hebben dat Vivaldi II nu al beslist is. Hoogmoed komt echter voor de val en ik ben er eigenlijk vrij gerust op dat ze enorm hard zullen vallen. Zo hard dat opstaan nadien nog onmogelijk wordt. Hoe lang gaan ze deze regering nog kunstmatig in leven trachten te houden? Een lijk dat dood is kan met niet blijven reanimeren, toch Egbert? Vivaldi maakt lijken onder de bevolking en reanimeert enkel zichzelf ook al zijn ze al in ontbinding en stinken ze uren in de wind. De bevolking kan hun stank steeds minder luchten en dat zullen we de volgende maanden en jaren steeds vaker zien. Iedereen heeft immers een breekpunt, zelfs de veel te brave en hardwerkende Vlaming.

Nog meer camera’s en drones.

Een ander relevant feit in de Belgische politiek was het nieuws dat er zo mogelijk nog meer zal ingezet worden op camera’s en drones. Deze zouden immers verkeersdoden kunnen vermijden, willen onze excellenties ons wijsmaken. Vlaams mobiliteitsminister Lydia Peeters (Open VLD) wil de proefprojecten in West-Vlaanderen en Limburg uitbreiden om sneller verkeersonveilige punten op te sporen. Met camera’s en drones worden daar sinds maart 2021 verkeersonveilige punten opgespoord, in de hoop dat dat lukt nog voor er ongelukken plaatsvinden. Wederom is het voor onze politici blijkbaar zeer moeilijk om eens te kijken naar de feiten. Er hebben in dit land nooit eerder zoveel slimme camera’s, trajectcontroles en andere gadgets op onze wegen gestaan als vandaag. Toch was 2022 het jaar met het hoogste aantal verkeersdoden sinds 2016. (Misschien door plotse overlijdens?) De camera’s hebben dus niet bepaald een positief effect gehad. Zoals de vorige weken reeds aangehaald wil onze federale regering het aantal camera’s tegen eind volgend jaar nog verdubbelen. Elke dag opnieuw schuiven we wat meer op richting China. Steeds opnieuw worden onze gezondheid en veiligheid ingeroepen om draconische en vrijheidsberovende maatregelen te verantwoorden. Volledige controle over de burgers is dan ook de natte droom van onze leiders.

Elon Musk houdt woord.

Deze week was het trouwens weer zeer interessant op Twitter. Ook daar werd er de laatste jaren blijkbaar enorm ingezet op de controle van de gebruikers. De nieuwe eigenaar Elon Musk houdt daarentegen duidelijk woord en strijdt zeer moedig voor het vrije woord en de vrijheid van meningsuiting. Het is hallucinant om te zien hoe pers en politiek hierop reageren. Iedereen lijkt dit problematisch te vinden. Dit wil zeggen dat ze iets te verliezen hebben. Bij de media bestaat natuurlijk de terechte vrees dat Elon ervoor zal zorgen dat ze totaal irrelevant gaan worden. Met de feiten die naar boven komen en nog zullen komen gaan steeds meer mensen immers beseffen dat de media in enkele zeer belangrijke dossiers wel een heel vuile rol hebben gespeeld de laatste jaren. De politiek is dan weeral bevreesd, omdat ze schrik hebben dat ze de controle gaan verliezen. Degenen die de media controleren, controleren de politieke werkelijkheid en bepalen het narratief. Bepaalde mensen hebben blijkbaar schrik dat ze niet langer het narratief zullen kunnen bepalen. Ook de Europese Unie heeft zich al laten horen en bepaalde “toppers” hebben al opgeroepen om Twitter in Europa aan banden te leggen. Bericht aan deze fascistische politici: George Orwell schreef zijn boeken als waarschuwing, niet als handleiding. Jullie als EU-politici bepalen niet wat “waarheid” is.

Deze week kwam Elon Musk naar buiten met letterlijk duizenden e-mails die aantonen dat er in de Verenigde Staten een serieus probleem was tot hij Twitter overnam. De Democratische Partij speelt blijkbaar al jaren met Twitter en andere grote sociale media onder één hoedje om de publieke opinie te beïnvloeden, vooral als er verkiezingen kwamen. Niemand kan nu nog ontkennen dat de Democraten, de pers en de sociale media en hun factcheckers samenzweren om nepnieuws te fabriceren – terwijl ze het echte nieuws censureren en de boodschappers cancelen. Ook is nu onomstotelijk bewezen dat het verhaal van de laptop van Hunter Biden geen Russische operatie was om Biden te beschadigen, zoals al maanden werd beweerd. We zullen het nooit echt met zekerheid weten, maar als het nieuws over de laptop van Joe Biden’s zoon niet door Twitter en Facebook was gecensureerd, was Trump waarschijnlijk nog steeds president geweest. Voor wie het verhaal niet goed kent tracht ik het snel even samen te vatten. De krant New York Post kwam twee weken voor de laatste Amerikaanse presidentsverkiezingen met de primeur dat de zoon van Biden een laptop had achtergelaten bij een hersteller en nooit meer had opgehaald en dat die laptop vol compromitterende informatie stond. Niet alleen beelden van een halfnaakte Hunter Biden met cocaïne, vrouwen en minderjarige meisjes, maar ook gigantisch explosief materiaal over zijn vader, presidentskandidaat Joe Biden. De zoon van de Amerikaanse president is een pedofiel en de democraten probeerden dit in de doofpot te stoppen. De toekomst zal overigens nog moeten uitwijzen of de appel ver van de boom is gevallen of niet. Ik vermoed van niet trouwens, als ik mag afgaan op bepaalde beelden die ik al eerder op Twitter zag circuleren. De hersteller bracht de laptop naar de FBI, maar die leek er, vreemd genoeg, niks mee te doen. Later stuurde hij een kopie van de harde schijf naar de New York Post. Die zette het verhaal niet alleen op de voorpagina, maar ook op Twitter. Daar werd het account van de krant onmiddellijk verwijderd. Sindsdien werd elk bericht op alle sociale mediakanalen over dit thema dadelijk verwijderd. Deze censuur gebeurde met dezelfde snelheid als kritische bijdragen over mogelijke bijwerkingen van coronavaccins van sociale media werden verwijderd. Nog een opvallend feit is dat nu effectief is gebleken dat de FBI onder president Trump in de aanloop naar de verkiezingen van 2020 wekelijks vergaderde met de staf van Twitter, Facebook en andere sociale media om na te kijken en strategieën uit te werken om zijn tegenstander te helpen winnen. Misschien verklaart dit deels waarom onze pers al jaren enkel negatief bericht over de vorige president? In het tweede deel documenten dat Elon Musk deze week aan de wereld liet zien wordt getoond hoe Twitter-accounts die “foute” meningen verkondigen, onderdrukt en ingeperkt werden door het zogenaamde shadowbanning. Dit gebeurde met politici en opiniemakers die te kritisch waren voor het narratief, maar ook bij tal van wetenschappers en kritische stemmen die waarschuwden voor de gevolgen van al te drastische coronamaatregelen. Dit gebeurde uiteraard niet alleen op Twitter. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het bij Facebook en LinkedIn nog vele malen erger was. Op Twitter werd ik persoonlijk immers nooit gecensureerd, hoogstens was er een shadowban. Op Facebook werden meer dan de helft van de berichten die ik de afgelopen twee jaar heb gepost vrij snel verwijderd. Daarnaast mocht ik meer niet dan wel content plaatsen vanwege mijn tijd in de befaamde Facebook-gevangenis. Bij LinkedIn was het zo mogelijk nog erger, want daar werd mijn profiel integraal en definitief verwijderd. Dat er nu eindelijk bewijs is dat sociale media dit bewust moesten doen zou naar mijn mening overal in de media moeten komen, want dit is hét schandaal van het laatste decennium. De manipulatie, propaganda en de censuur werden nu immers blootgelegd. Dit nieuws wordt echter compleet door onze regimepers verzwegen. Op die manier graven ze echter op termijn hun eigen graf. Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt ze wel…

Meloni blijft knap weerwerk bieden.

Ook deze week moet ik zoals steeds terugkomen op het aankomende grote gevaar, met name de Central Bank Digital Currency (CBDC). Ondanks het feit dat we er in ons land nog geen enkel politiek debat over hebben gehouden zal dit immers in de loop van volgend jaar ook in België geïmplementeerd worden door onze Vivaldi-excellenties. Je hoeft toch echt niet slim te zijn om te zien dat de digitale euro gekoppeld aan een digitale ID en QR-codes simpelweg manieren zijn om de bevolking in het gelid te houden. Het tegenhouden kunnen we vrees ik niet meer aangezien onze politici niet voor onze kar, maar voor de kar van een kleine elite rijden en ook hier weer braafjes zullen gehoorzamen. Wat we wel kunnen doen is ons zo goed mogelijk trachten te verzetten door te zorgen dat we bijvoorbeeld steeds met cash kunnen blijven betalen en samen nadenken over andere initiatieven om elkaar te kunnen betalen zonder dat onze overheden ons kunnen volgen én controleren én beperken. Hoopvol in deze was de nieuwe maatregel van kersverse Italiaanse premier Meloni. In onze media wordt ze afgeschilderd als een conservatief en gevaarlijk monster, ik vind ze eigenlijk best ok, over het algemeen. Wat niet wil zeggen dat ik al haar standpunten deel, maar ik ben wel oprecht gelukkig met het weerwerk dat ze lijkt te bieden tegen enkele, volgens mij, gevaarlijke globalistische trends. Deze week besloot ze de limiet op contante betalingen te verhogen van €1000 naar €5000. Dit is werkelijk een zeer grote tegenslag voor Big Finance en Big Tech in hun “war on cash”. Een overheid heeft dan ook eigenlijk niets te beperken. Contant geld is de enige publieke vorm van geld waar wij als consumenten vrije en veilige toegang toe hebben. Door contant geld te criminaliseren verplichten ze ons steeds meer om gebruik te maken van private geldsoorten en buitenlandse betaaldiensten. Wij doen met ons geld wat wij willen. Ook deze week wil ik jullie daarom oproepen om echt overal zo veel mogelijk cash te betalen. Dit lijkt banaal, maar als we dit steeds meer beginnen doen is de impact werkelijk zeer groot.

Weldra eerste klimaatlockdowns in Europa?

Uit de klimaathoek was er deze week ook weer nieuws te rapen. Zoals iedereen met een beetje verstand ondertussen al wel begrepen heeft zal er, nu bijna niemand meer angstig is voor het coronabeestje, hier vooral op worden ingezet om dezelfde agenda door te duwen. Deze week raakte bekend dat de Engelste stad Oxford de eerste stappen heeft gezet om in de nabije toekomst een klimaatlockdown te kunnen implementeren. De inwoners mogen vanaf volgende zomer niet meer vrij met hun auto door de stad reizen om zo, zogezegd, een duurzaam en inclusief vervoerssysteem te implementeren. Er komt een proef (zo begint het altijd natuurlijk) waarbij verkeersfilters in de stad worden geïnstalleerd. Deze leggen beperkingen op aan hoe vaak en waar automobilisten het stadscentrum mogen binnenrijden. Particulieren zonder vergunning mogen van 07.00 tot 19.00 uur de verkeersfilters niet passeren. Andere voertuigen, zoals bussen, taxi’s, bedrijfswagens en huurauto’s mogen dat wel. Bij de verkeersfilters worden camera’s geïnstalleerd met automatische nummerplaatherkenning om voertuigen te controleren. Automobilisten die zonder vergunning één van de filters passeren, krijgen een boete van 70 pond, dit is ongeveer 80 euro. Welke Vlaamse stad zal vanaf weldra dit achterlijke voorbeeld volgen? Persoonlijk gok ik op Gent of Mechelen. Steden waar “liberale” burgemeesters de plak zwaaien hebben immers meestal wat sneller te maken met totalitaire maatregelen. Benieuwd of mijn glazen bol het ook deze keer weer bij het rechte eind heeft. Een ander interessant en opnieuw zeer schandalig feit in dit thema is dat de prijs van een vat ruwe olie sinds deze week lager staat dan voor het begin van het conflict in Oekraïne. Toch betalen we, wat had u gedacht, nog steeds veel meer aan de pomp. Waarom worden we hier wederom opgelicht? Waarom blijven we dit tolereren? Het loont trouwens de moeite om eens te kijken naar de prijs van deze ruwe olie pakweg 10 of zelfs 15 jaar geleden. Je zal zien dat de prijs heel vaak op hetzelfde niveau stond als vandaag, maar we betaalden toen ongeveer de helft aan de pomp. Wie gaat met dit geld lopen denkt u?

DeSantis vs Pfizer en Moderna.

Het laatste thema elke week zijn de gebeurtenissen uit Coronaland. Voor mij is het immers belangrijk dat we blijven spreken over de leugens en de manipulatie van onze politici en televisie-experten. Dit om te vermijden dat bij een volgende pandemie we terugvallen op dezelfde technieken en experten. Heel blij was ik alweer met de woorden van, de (in mijn ogen) beste Amerikaanse politicus, Ron DeSantis, gouverneur van Florida. Afgelopen weekend liet hij optekenen dat hij Pfizer en Moderna aansprakelijk wil houden voor de verschrikkelijke bijwerkingen van hun coronaprikken. De federale regering had de vaccinfabrikanten immuniteit verleend voor schade als gevolg van deze prikken, maar deze moedige gouverneur wil hen nu zeer terecht wel vervolgen voor het maken van valse, misleidende claims. “We gaan deze fabrikanten aansprakelijk houden voor deze mRNA-injecties, omdat ze zeiden dat er geen bijwerkingen zouden zijn en we weten dat die er wel veel waren. We hebben een studie gedaan in Florida die een toename van 86 procent in hartafwijkingen aantoonde bij mensen tussen de 18 tot 39 jaar ten gevolge van de mRNA-injecties. Dus we gaan wat dingen doen om aansprakelijkheid te realiseren,” aldus DeSantis.

Nog hoopvol nieuws waren de laatste cijfers van Sciensano die aantonen dat in ons land minder dan de helft van het zorgpersoneel de herfstbooster nam. Dus ondertussen heeft al meer dan de helft van onze dokters en verplegend personeel begrepen dat de prikken niet oké zijn. Dit percentage zal enkel nog toenemen bij de volgende booster. Stel je eens voor wat er was gebeurd als minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke zijn vaccinatieverplichting had kunnen doordrukken? De zorg had momenteel compleet op zijn gat gelegen. Gelukkig zal meester Frank daar nooit in slagen. Te veel mensen uit de zorg snappen nu immers hoe de vork echt aan de steel zit. Zij zien dan ook dagelijks de desastreuze gevolgen van het massaal prikken met deze experimentele injecties. De volgende fase is dat we ook in ons land, net als in Florida, gaan kijken wie we aansprakelijk kunnen stellen voor de schade. Naast de fabrikanten moeten we mijns inziens ook onze televisie-experten serieus aan de tand voelen. Hun manipulatie heeft er immers voor gezorgd dat er enorm veel mensen ziek werden of erger. In het Verenigd Koninkrijk heeft men deze week trouwens eindelijk ook toegegeven dat de verschillende lockdowns letterlijk het leven hebben gekost aan een heel aantal kinderen, terwijl er geen enkel kind is gestorven aan het virus. De verantwoordelijken hiervoor lopen nog vrolijk en vrij rond, ook in ons land. De geldstromen vanuit de Big Pharma moeten daarom zo spoedig mogelijk worden blootgelegd en als effectief zou blijken dat Geert, Erika, Marc en Steven (GEMS) betaald werden om ons te bedotten, dienen zij hier gepast voor gestraft worden. Dit hoort immers zo te zijn in een rechtstaat. Hiervoor zal ik de volgende maanden en jaren blijven ijveren. Boontje komt immers altijd om zijn loontje en indien ze toch tussen de mazen van het net zouden glippen dan kunnen we steeds rekenen op karma, zij is immers een geweldige trut.

Naar een beetje oude, maar eigenlijk zeer goede gewoonte eindig ik ook graag vandaag met enkele quotes die professor Rik Torfs deze week deelde via Twitter:

“Stel dat de groene partijen zich niet zo hardnekkig en principieel tegen kernenergie hadden gekant vooraleer schoorvoetend van mening te veranderen. Hoeveel geld en ‘energie’ had ons dat bespaard? Hoe krijg je zoiets aan de mensen uitgelegd?”

“In een autoritair regime is de vrije meningsuiting altijd voor honderd procent gegarandeerd. Enkel ‘leugens’ zijn verboden.”

““Minister Vandenbroucke wist niet dat vervallen testmateriaal in het magazijn miljoenen waard was.” Een belangrijke taak van onze overheid: zorgzaam omgaan met het geld dat niet van haar is maar van alle burgers.”

“Je kunt niet tegelijk voor ‘solidariteit’ pleiten en tegelijk mensen die daar een andere mening over hebben of inhoud aan geven uitsluiten. Solidariteit en ‘pensée unique’ gaan niet samen.”

“Mensen met de langste tenen hebben niet altijd de diepste gevoelens. Vaak gaat het gewoon om een succesvolle strategie die mogelijke tegenspraak vermijdt.”

Steven Arrazola de Oñate

Originele tekst te lezen via www.stevenschrijft.be