Burgemeesters, de ongekozen handlangers van de macht!

Tijdens Covid19 heeft de overheid wetten overtreden, naar eigen hand gezet of gewoon aangepast. Wetten werden door hen zo geïnterpreteerd, dat men het gewenste doel kon realiseren. Sinds Covid19 is duidelijk dat de overheid bezig is de totalitaire macht naar zich toe te trekken. Opvallend hierbij is de macht die wordt toebedeeld aan de Burgemeesters. Vorige week had ik het al over hun (hoofd)rol in de Wet verplaatsing bevolking uit 1952, waarbij zij ongemerkt het web van de macht van de overheid sluiten. Provincies worden overgeslagen, omdat de macht veel directer door de Burgemeesters kan worden opgelegd aan de burgers. Bovendien vertegenwoordigen zij niemand en zij hoeven de burger dus ook geen verantwoording af te leggen in het stemhokje.

In de wet Verplaatsing bevolking is de Burgemeester benoemd tot medebewindvoerder van het onderdrukkingsbeleid, maar hoe zit dat bij de opname en verdeling van vluchtelingen in hun gemeenten? Ook in het spel van de Omvolking nemen zij een cruciale positie in. Ook daar lijken de Burgemeesters bevoegdheden van de regering te hebben gekregen om op eigen houtje en buiten de gemeenteraden en burgers om, asielzoekers in Hotels, op Boten, in Tentenkampen, etc. te herbergen. Maar waar zijn die bevoegdheden nu eigenlijk op gebaseerd? Nou, de Burgemeesters beroepen zich op de volgende documenten en wetsartikelen:

1.     Handreiking CNO (Crisis Noodopvang),
2.     art. 5 Wet Veiligheidsregio’s en
3.     art. 172 Gemeentewet.

Handreiking CNO: https://vng.nl/sites/default/files/2021-10/handreiking-crisisnoodopvang.pdf

In de Handreiking CNO staat het hele opvangproces beschreven, maar ik beperk me even tot de bevoegdheden van de Burgemeester. Op pagina 7, onder punt 4, staat het volgende over de rol, taak en verantwoordelijkheid van de burgemeester:

Citaat:
“4. Iedere individuele gemeente – burgemeester met College en/of Raad – besluit formeel zelf over het verzoek. Een gemeente wordt hierbij ondersteund door het landelijk coördinatieteam en waar nodig of gewenst door de lokale Veiligheidsregio. Deze handreiking crisis- noodopvang, zoals vastgesteld door de Landelijke regietafel op 15 december 2020, is voor alle gemeenten het uitgangspunt voor de lokale uitvoering.”
Einde citaat

Uit dit citaat blijkt, dat de burgemeester het besluit niet zelfstandig, maar samen met de Wethouders moet nemen en/ of met de Gemeenteraad. Verder staat in de laatste zin dat het voor alle gemeenten een uitgangspunt is, m.a.w. geen verplichting. De burgemeester is dus niet verplicht, maar heeft wel de mogelijkheid om de Gemeenteraad in de besluitvorming te betrekken.

Een stukje verder in de tekst, bij paragraaf 2 (pagina 8, Duur van het verblijf), rijst dan de vraag, welke bevoegdheid krijgt de burgemeester nu werkelijk op basis van deze Handreiking CNO? In paragraaf 2 staat namelijk dat het verblijf maar voor maximaal 1 week geldt, met een verlenging van maximaal 2 maal 24 uur. Let in het onderstaande citaat vooral op het belang wat men hecht aan het draagvlak in relatie tot de verblijfsduur.

Citaat
“Duur van verblijf: Het advies is om als richtlijn voor het gebruik van een specifieke locatie voor crisisnoodopvang een duur van 1 week te hanteren. Zo nodig kan deze duur één of tweemaal verlengd worden met 24 uur. Hierbij is het advies om enkel in het uiterste geval de duur van zeven dagen met een of enkele dagen te verlengen. Het is belangrijk om in verband met zowel de bestuurlijke betrouwbaarheid als het maatschappelijke draagvlak hier uiterst terughoudend mee om te gaan. De duur van zeven dagen is mede gebaseerd op de geleerde lessen en de eerdere ervaringen in 2015 en 2016. Het is een korte en duidelijke periode die voldoende recht doet aan alle inspanningen van de inwoners van de gemeente en alle betrokken organisaties. Deze periode doet ook recht aan de belangen van asielzoekers die in de crisisnoodopvang verblijven doordat deze duur het verplaatsen van asielzoekers van de ene naar de andere locatie beperkt.

Het advies is om, mede in verband met het benodigde draagvlak voor de inzet van CNO, de omwonenden (vooraf) te informeren over de duur van de inzet van CNO. Inclusief de mogelijkheid tot verlenging.

De inzet van CNO was in 2015 en 2016 gebaseerd op een verblijf van 72 uur in de locatie, met de mogelijkheid tot verlenging. De negatieve effecten hiervan, zoals het veelvuldig moeten verplaatsen van asielzoekers, leiden tot het advies de duur van 72 uur los te laten en te verlengen tot een week. Het verzoek is om voorafgaand aan een besluit tot verlenging hierover in contact te treden met het landelijk coördinatieteam. Om twee redenen. Een verlenging is medebepalend voor het antwoord op de vraag of – landelijk bezien – de inzet van CNO op andere plekken gecontinueerd of uitgebreid moet worden. Het is daarnaast goed mogelijk dat een verlenging niet noodzakelijk is.”
Einde citaat.

Dit lezende is de vraag, heeft de burgemeester ook de aan hem toegekende beslissingsbevoegdheid, als de verblijfsduur niet 1 week, maar langer is, bijvoorbeeld drie maanden, met de mogelijkheid van een eventuele verlenging van 2 maal drie maanden. Ik kan mij voorstellen dat bij een periode van 9 maanden (3 maanden + 2 x 3 maanden verlenging) het draagvlak nog veel belangrijker is en dat overleg met de burgers en de Gemeenteraad wellicht zelfs moreel vereist is.

Dan, (pagina 13) krijgt de burgemeester toch de bevoegdheid om het besluit eigenhandig o.b.v. art. 5 Wet Veiligheidsregio’s en art. 172 Gemeentewet te nemen. Maar is dat zo, geven deze wetsartikelen de burgemeesters de gewenste bevoegdheid om in deze zelfstandig te beslissen?

1.     Artikel 5 Wet Veiligheidsregio’s
https://wetten.overheid.nl/BWBR0027466/2023-01-01

Citaat
“De burgemeester heeft het opperbevel in geval van een ramp of van ernstige vrees voor het ontstaan daarvan. Degenen die aan de bestrijding van een ramp deelnemen, staan onder zijn bevel.”
Einde citaat.

Dit artikel geeft de burgemeesters het opperbevel in geval van een ramp of van ernstige vrees voor het ontstaan daarvan uitsluitend in zijn eigen Gemeente. Dit betreft dus een ramp zoals bijvoorbeeld de Vuurwerkramp in Enschede, de Bijlmerramp in Amsterdam, de brand in “het Hemeltje” in Volendam, een dijkdoorbraak, etc.. Dat is ook de reden waarom degenen die aan de bestrijding van een dergelijke ramp deelnemen, onder het bevel van de burgemeester staan. De Crisis Noodopvang van Asielzoekers is geen ramp in de eigen gemeente, maar een Nationale ramp en degenen die aan de bestrijding daarvan deelnemen, het COA, staan daarom niet onder bevel van de Burgemeester, maar via de COA onder die uur van de Landelijke overheid.

2.     “Artikel 172 Gemeentewet:
https://wetten.overheid.nl/BWBR0005416/2013-07-01

Citaat

1. De burgemeester is belast met de handhaving van de openbare orde.
2. De burgemeester is bevoegd overtredingen van wettelijke voorschriften die betrekking hebben op de openbare orde, te beletten of te beëindigen. Hij bedient zich daarbij van de onder zijn gezag staande politie.
3. De burgemeester is bevoegd bij verstoring van de openbare orde of bij ernstige vrees voor het ontstaan daarvan, de bevelen te geven die noodzakelijk te achten zijn voor de handhaving van de openbare orde.
4. De commissaris van de Koning geeft, indien een ordeverstoring van meer dan plaatselijke betekenis dan wel ernstige vrees voor het ontstaan van zodanige ordeverstoring zulks noodzakelijk maakt, de burgemeesters in de provincie zoveel mogelijk na overleg met hen, de nodige aanwijzingen met betrekking tot het door hen ter handhaving van de openbare orde te voeren beleid. De aanwijzingen worden zo enigszins mogelijk schriftelijk gegeven.”

Einde citaat

Belangrijk in deze is hoe het gebruik van artikel 172 Gemeentewet in de Handreiking CNO staat omschreven, zie pagina 13.

Citaat
“De burgemeester Het besluit tot de inzet van CNO in een bepaalde gemeente is voorbehouden aan de burgemeester van deze gemeente. De bevoegdheid hiertoe en de juridische basis voor deze bevoegdheid kan gezien kunnen worden in artikel 5 Wet Veiligheidsregio’s. Een juridische basis kan ook gezien worden in artikel 172 Gemeentewet. Het gaat dan om de handhaving van de openbare orde en veiligheid (en voorkomen dat mensen op straat staan) in combinatie met de algemene zorgplicht van gemeenten aan eenieder binnen de poorten van de gemeenten. In alle gevallen valt het – vanuit een politiek en maatschappelijk oogpunt – te adviseren (tenminste) het college (in)formeel mee te nemen in deze besluitvorming.

De gemeenteraad
De gemeenteraad wordt zo spoedig mogelijk over (het voornemen tot) de inzet van CNO geïnformeerd. Zeker zo belangrijk in verband met zorgen voor zowel maatschappelijk als politiek draagvlak voor de CNO. Ook het presidium kan hiervoor gebruikt worden. Strikt formeel, juridisch is er overigens geen toestemming van de gemeenteraad nodig tot de inzet van CNO.

Het college
Los van het besluit om crisisnoodopvang te realiseren, zullen mogelijk ook andere besluiten moeten worden genomen. Denk aan een gedoogbeschikking voor wat betreft de strijdigheid met het bestemmingsplan of de tijdelijke gebruikersvergunning. Het college is hiertoe bevoegd.

Vaak past de CNO niet in de ter plaatse geldende bestemmingsplannen en binnen de vereisten voor een brandveilig gebruik van de locatie. De vraag is dan of daarvoor een omgevingsvergunning moet worden verleend, of kan ook worden volstaan met het gedogen van deze afwijking van het bestemmingsplan en de zogeheten gebruiksvergunning. Het advies is om kortstondig gedogen wegens ‘strijdig gebruik’ met het bestemmingsplan.

Toelichting op het advies
Het college van burgemeester en wethouders zou gezien de korte periode van het verblijf en de bijzondere omstandigheden een beslissing kunnen nemen om tijdelijk niet te handhaven. Dit besluit staat niet open voor beroep, maar het formaliseert wel het bestuurlijk handelen en opent de deur naar communicatie met de gemeenteraad en omwonenden ofwel belanghebbenden. Indien belanghebbenden het niet eens zijn met dit besluit kunnen zij verzoeken tot handhavend optreden. De hierop volgende besluiten staan wel open voor bezwaar en beroep.”
Einde citaat

Alles wordt uit de kast getrokken om ons te misleiden en rustig te houden, maar ondertussen zijn de opvangperioden gigantisch opgerekt. De Burgemeesters worden ingezet om ons te laten gehoorzamen. Ongekozen Burgemeesters zullen de orde handhaven die de overheid oplegt. Het gaat ons leven bepalen, maatregelen als hiervoor omschreven, maar ook het beperken van geldautomaten, weigeren van dieselauto’s, cameratoezicht, het vorderen van onze bezittingen, etc. gaat onze vrijheid drastisch indammen.

Laat de raderen draaien!