Californië maakt het voor artsen illegaal om het oneens te zijn met politici

‘Gouverneur Gavin Newsom ondertekende onlangs de California Meeting Invoice 2098, waardoor Californië de meest prominente staat is geworden in het censureren van wat artsen over COVID-19 tegen hun patiënten kunnen zeggen. Dit is een schadelijke en zeker ongrondwettelijke actie, waar iedereen zich tegen zou moeten verzetten.’

Aldus een artikel van Dr. Joel Zinberg, verschenen in de New York Post. Hieronder volgt een vertaling van dit artikel.

We hebben bericht ontvangen dat de Californische gouverneur Gavin Newsom de wet Assembly Bill 2098 heeft ondertekend, die tot doel heeft de medische licenties te verwijderen van alle artsen in de hele staat die officiële overheidsbesluiten en beweringen over de Wuhan

— Adriaan W (@JansensAdriaan) October 11, 2022

Het statuut schrijft voor: “Het is onprofessioneel gedrag voor een artsen en chirurgen om verkeerde informatie of desinformatie in verband met COVID-19 te verspreiden, samen met valse of bedrieglijke gegevens over het karakter en de gevaren van het virus, de preventie en therapie ervan; de veiligheid en de effectiviteit van COVID-19-vaccins.”

De Californische regelgeving vereist dat de Medical Board of California een motie aanneemt – tot en met intrekking van de vergunning – in verzet tegen elke erkende arts die wordt beschuldigd van ‘onprofessioneel gedrag’. Onder de Eerste Wijziging is echter een ‘op inhoud gebaseerde spraakregulering’ door zogenaamde autoriteitsinstanties ongrondwettelijk. Deze kan ook daarnaast ook nog eens selectief worden ingezet, namelijk op ‘voorwaarde dat de federale overheid aantoont dat deze strikt op maat is gemaakt om dwingende staatsactiviteiten te dienen’.

Een zaak van het Hooggerechtshof uit 2018, Nationwide Institute of Household and Life Advocates v. Becerra, oordeelde juist dat ‘vaardige spraak’ – uitspraken door bevoegde beoefenaars, voornamelijk gebaseerd op hun deskundige informatie en oordeel – wordt beschermd door de eerste wijziging.

Wel suggereerde de rechtbank destijds dat het reguleren van professionele uitspraken die ‘incidenteel belastend’ kunnen zijn, zou kunnen worden toegestaan. ‘Spraak’ die deel uitmaakt van de praktijk van de geneeskunde is van oudsher onderworpen aan redelijke vergunningen en regulering door staten.

Het is niet duidelijk of het verstrekken van informatie aan een patiënt – zoals of of het dragen van een mondkapje zin heeft of noodzakelijk is – nauw genoeg verbonden is met de medische praktijk en procedures om wel of niet te worden meegenomen in deze nieuwe regelgeving. Dit zal ongetwijfeld beslist worden in toekomstige rechtszaken.

Constitutionele problemen

Het statuut heeft echter duidelijke, constitutionele problemen bij het definiëren van COVID ‘desinformatie’.

De definitie van de wet is “valse informatie die wordt tegengesproken door de hedendaagse wetenschappelijke consensus die in strijd is met de zorgstandaard.” Dit is belachelijk en ongrondwettelijk vaag.

Zoals het Hooggerechtshof opmerkte: “Professionals kunnen te goeder trouw tal van meningsverschillen hebben, zowel met elkaar als met de regering, over veel onderwerpen op hun respectieve terreinen.”

Artsen die hun jonge, gezonde patiënten informeren dat het virus een minuscuul risico op ernstige ziekte en overlijden kent, verstrekken waarheidsgetrouwe informatie, ook al zouden andere artsen of de overheid kunnen beweren dat dit in strijd is met de standaard van zorg.

Evenzo is het vertellen van een ouder als onderdeel van een discussie over ‘geïnformeerde toestemming’ dat vaccins momenteel een minimale effectiviteit hebben bij het beperken van de overdracht van COVID en dat ze ook onvolledig gekarakteriseerde bijwerkingen hebben, geen valse informatie, hoewel de standaardaanbeveling is dat iedereen moet worden ingeënt.

Het statuut specificeert niet wie de scheidsrechter is van de “hedendaagse wetenschappelijke consensus” over COVID.

Is dat het Center for Disease Control, die in de loop van de ‘pandemie’ routinematig zelf haar richtlijnen heeft gewijzigd?

Of misschien Dr. Anthony Fauci, die herhaaldelijk tekeerging betreffende de effectiviteit van mondkapjes?

De nieuwe wet is in strijd met een eerlijk proces, om professionals te vragen hun licenties te riskeren zonder hen te vertellen wie of wat hun uitspraken of handelen zal beoordelen.

Uiteindelijk zal de Californische wet patiënten schaden, hen informatie onthouden en het vertrouwen in hun artsen ondermijnen, die als gevolg van deze wet bang zullen zijn om hun mening te uiten.

Het nieuwe statuut van Californië is de laatste herhaling van inspanningen om conformiteit van denken af ​​te dwingen en weerspiegelt de inspanningen van overheidsbureaucraten tijdens de ‘pandemie’ om sociale-mediabedrijven onder druk te zetten om degenen die de officiële lijn niet volgen te censureren.