Column: Het establishment in Davos onthult wie het werkelijk vreest

Het World Economic Forum in Davos was vroeger DE plek om te zien en gezien te worden, maar het idee van de rijkste en meest invloedrijke mensen ter wereld die rondscharrelen rond een gemeenschappelijke agenda voor de wereld, heeft zijn glans verloren nu het beleid dat door de aanwezigen wordt gevoerd, steeds meer scepsis aanwakkert bij de gemiddelde burger.

Door: Rachel Marsden. Marsden is columnist, politiek strateeg en gastvrouw van onafhankelijk geproduceerde talkshows in het Frans en het Engels. Dit is een vertaling.

Forum-oprichter Klaus Schwab, de frontman van de organisatie, heeft de afgelopen jaren de ene onsmakelijke actie na de andere uitgevoerd. Hij heeft gesproken over hoe de organisatie “de kabinetten binnendringt” van regeringen bij haar rekruteringsinspanningen. Hij bedacht de term ‘The Great Reset‘, waarover hij in juli 2020, slechts een paar maanden na de Covid-19-pandemie, een boek publiceerde, waarin hij ervoor pleitte de pandemie te gebruiken als inspiratie om ‘onze wereld opnieuw vorm te geven’ in een tijd waarin veel van de wereld op slot ging op bevel van hun regeringen – waarvan veel leden Davos-stamgasten waren. Er was weinig animo om lockdowns om te vormen naar een permanente verandering van levensstijl, maar hier was Klaus die de voordelen promootte van het begraven van het oude leven – allemaal onder het voorwendsel van een evenement dat het WEF al in oktober 2019 in New York had georganiseerd, net voor de crisis, in een oefening genaamd “Event 201.” “De oefening zal leiders uit het bedrijfsleven, de overheid, veiligheid en volksgezondheid samenbrengen om een ​​hypothetisch wereldwijd pandemiescenario aan te pakken”, kondigde het WEF destijds aan. Het is allemaal net iets te eng.

Het is de voortdurende inspanning van top-down wereldwijde coördinatie rond duistere financiële belangen die zijn witgewassen via de Davos-agenda die de gewone persoon irriteert. Het feit dat slechts één enkele leider van een G7-land het evenement van dit jaar bijwoonde, spreekt boekdelen over hoe slecht het nu wordt bekeken. De premier van de West-Canadese provincie Alberta, Danielle Smith, zei over het WEF na de beëdigingsceremonie van haar kabinet afgelopen oktober: “Ik vind het onsmakelijk als miljardairs opscheppen over hoeveel controle ze hebben over politieke leiders. Dat is beledigend… de mensen die de regering zouden moeten leiden, zijn de mensen die op hen stemmen. Eerlijk gezegd, totdat die organisatie stopt met opscheppen over hoeveel controle ze hebben over politieke leiders, heb ik geen interesse om bij hen betrokken te zijn.

Degenen die waren uitgenodigd om te preken bij het altaar tijdens de hoogmis van het globalisme dit jaar, leken precies te weten wat voor soort preek de menigte wilde horen. De Duitse bondskanselier Olaf Scholz was blijkbaar de enige G7-leider die dacht dat het goed zou zijn om gezien te worden met de niet-gekozen meesters van onze planeet, terwijl westerlingen – en met name Europeanen – worstelen met de hoge kosten van het beleid van hun regeringen in hun dagelijks leven. Scholz verdubbelde dezelfde groene dromen die de Duitse economie in gevaar brachten zonder levensvatbaar back-upplan, nadat de Europese Unie de Russische energie effectief had afgesneden door middel van sancties.

“Het belangrijkste is dat onze transformatie naar een klimaatneutrale economie, de fundamentele taak van onze eeuw, momenteel een geheel nieuwe dynamiek krijgt. Niet ondanks, maar dankzij de Russische oorlog en de daaruit voortvloeiende druk op ons Europeanen om te veranderen. Of u nu een bedrijfsleider bent of een klimaatactivist, een specialist op het gebied van veiligheidsbeleid of een investeerder, het is nu voor ieder van ons glashelder dat de toekomst uitsluitend aan hernieuwbare energiebronnen behoort. Om kostenredenen, om milieuredenen, om veiligheidsredenen en omdat hernieuwbare energiebronnen op de lange termijn het beste rendement beloven”, zei Scholz in zijn toespraak.

Ondertussen start Duitsland haar kolencentrales weer op en heroverweegt het uitfaseren van kernenergie. Hoe zit het met zorgen maken over hoe de Duitse industrie het komende jaar zal functioneren met groene initiatieven, zoals de invoer van waterstof uit Portugal en Noorwegen, die pas in 2030 van de grond komen? Scholz gebruikte zijn tijd op het podium in Davos om de economische onzekerheden waarmee Duitsland wordt geconfronteerd als gevolg van de energiesancties van de EU tegen Rusland groen te wassen. Met andere woorden, groene hoop en dromen stonden centraal in deze pitch voor wereldwijde investeerders, en zorgden zo voor een gemakkelijke afleiding van de meer zorgwekkende huidige realiteit.

Greenwashing werd in Davos vergezeld door het pitchen van antidemocratische initiatieven via concern-trollen. Tijdens een paneldiscussie gewijd aan “het verstoren van wantrouwen” – wat eigenlijk had moeten heten “Hoe kunnen we ervoor zorgen dat mensen onze onzin beter slikken?” – wijt Richard Edelman, de CEO van het gelijknamige wereldwijde communicatiebedrijf, de ontsporingen aan rechtsbuiten. “Mijn hypothese daarover is dat rechtse groeperingen er heel goed in zijn geslaagd om ngo’s het kiesrecht te ontnemen. Ze hebben de financieringsbronnen uitgedaagd. Ze hebben je in verband gebracht met Bill Gates en George Soros. Ze hebben gezegd dat jullie wereldmensen zijn, in tegenstelling tot wat jullie zijn, wat lokaal is,’ klaagde Edelman, voorbijgaand aan het feit dat ze niet met hun privéjets naar een ‘lokaal’ evenement hadden hoeven vliegen. Wat hij echt aanvalt, zijn dissidenten, van wie velen toevallig populisten en rechtse aanhangers zijn. En het feit dat ze zich verdiepen in de speciale belangen die via veel ngo’s worden witgewassen, maakt het werk van PR-professionals zoals Edelman ongetwijfeld een grotere uitdaging.

“Edelman is een verachtelijk mens – zijn baan is letterlijk een professionele leugenaar!” Tweette miljardair Tesla en SpaceX-oprichter Elon Musk, wiens controversiële aankoop van het sociale-mediaplatform en de daaropvolgende omkering van zijn hardhandige censuurbeleid hem niet bepaald geliefd hebben gemaakt bij de Davos-menigte. De spot drijvend met Schwabs oproep om “de toekomst te beheersen” in de openingstoespraak, tweette Musk: “‘Master the Future’ klinkt helemaal niet onheilspellend… Hoe is WEF/Davos zelfs maar iets? Proberen ze de baas van de aarde te zijn!?” Musk deelde vervolgens een Twitter-enquête waaruit bleek dat 86% van de 2,4 miljoen respondenten ‘nee’ antwoordde op de vraag of het WEF ‘de wereld moet beheersen’.

Een WEF-woordvoerder zei dat Musk sinds 2015 niet meer is uitgenodigd voor de bijeenkomst. Musk bevestigde zijn gebrek aan interesse om aanwezig te zijn: “Mijn reden om de Davos-uitnodiging af te wijzen was niet omdat ik dacht dat ze bezig waren met duivelse plannen, maar omdat het klonk saai “.

Saai, inderdaad – net zoals een cultbijeenkomst waar iedereen instemmend knikt, een slaapfeestje is. De laatste keer dat het in Davos ook maar enigszins interessant was, was toen de voormalige Amerikaanse president Donald Trump opdook en de Davos-mantra van de ondergang van het klimaat verwierp. “De boodschap vertegenwoordigt een scherpe afwijking van het officiële draaiboek op het World Economic Forum, waar dit jaar het thema ‘Stakeholders for a Cohesive and Sustainable World’ is”, schreef CNN in januari 2020.

Maar wie heeft ze dat gevraagd? Deze elites vertegenwoordigen niemands belangen, behalve die van henzelf, die economisch zijn en in het belang van hun aandeelhouders – vandaar de naam van het forum. Als de gemiddelde burger nu doorheeft dat alles wat uit Davos komt door die lens bekeken moet worden, dan kan dat alleen maar goed zijn voor vrijheid, democratie en nationale soevereiniteit.