‘Gedichten spatten op de kust uiteen. En trekken vol verlangen het wrakhout mee’ – Rumi

Knielen en kussen

Als elke dag

Staan we ook vandaag weer op,

Leeg en vol angst.

Laat de deur dicht van de bibliotheek.

Lezen heeft geen nut.

Liever nam je muziek ter hand.

Laat de schoonheid de we zijn

zich uiten in wat we doen.

Knielen en de grond kussen

kan op duizenden manieren.

Uit: Rumi- Gedichten, pagina 41. Redactie en vertaling Wim van der Zwan. Tweede aangevulde druk 2003, uitgeverij Ankh-Hermes.

‘Wie zich in het soefisme verdiept, komt vroeg of laat Rumi tegen,’ schrijft vertaler Van der Zwan in de inleiding van de Verzamelde gedichten van de Perzische dichter. Hij verdiepte zich in het werk van Djelal al-din Rumi, geboren in 1207 in het huidige Afghanistan, destijds onderdeel van het Perzische rijk.

Naast dichters als Hafiz en Omar Khayyam werd hij een wereldberoemde exponent van het soefisme. ‘Als soefisme kwam de mystiek bovengronds binnen de islam en ontwikkelde een eigen vocabulaire en beeldspraak,’ licht Van der Zwan toe.

Verdere toelichting is vandaag niet passend, immers: ‘laat de deur dicht van de bibliotheek.’ Laat het een dag zijn waarop je hart spreekt. Zing.

Uit het gedicht ‘Alles is Muziek’:

‘Zingen is als het zeeschuim.

Melodieën komen als parels uit de oceaan omhoog.

Gedichten spatten op de kust uiteen.

En trekken vol verlangen het wrakhout mee.’