Great Reset fase 2: Meer oorlog! Turkije valt Irak binnen

Turkije is deze week begonnen met de lancering van een grootschalig grensoverschrijdend grond- en luchtoffensief tegen Koerdische militanten in Noord-Irak.

Naast artillerie, T129B-helikopters, drones en F-16-jagers, werden ook Turkse Special Forces en elite-commando-eenheden ingezet als onderdeel van de campagne die naar verluidt doelen van de Koerdische Arbeiderspartij (of PKK) trof in Metina, Zap en Avashin in het noorden van Irak. -Basyan regio’s.

De grensoverschrijdende actie, Operatie Claw Lock genaamd, kwam een ​​dag nadat de Turkse minister van Binnenlandse Zaken Suleyman Soylu zei: “We zullen Syrië en Irak redden uit de handen van de VS en Europa, -en daar vrede brengen.”

Voor Zaed Ismail, lid van het wetenschappelijk comité van de Academie voor Internationale Betrekkingen in Istanbul, houdt de operatie verband met de toegenomen raketaanvallen op de Turkse basis in Zilikan in Nineveh en de uitbreiding van de PKK in Noord-Irak tot diep in Sinjar. Het houdt ook verband met recent politiek contact tussen Ankara en Irbil.

De Turkse president Recep Tayyip Erdogan had onlangs een ontmoeting met Masrour Barzani, de premier van de regionale regering van Koerdistan in Irbil.

Experts hebben opgemerkt dat Sinjar langzaam verandert in een alternatief hoofdkwartier voor de PKK.

“De militaire operaties begonnen ongeveer een week na het bezoek van Barzani aan Ankara en het gaf duidelijk het bestaan ​​van veiligheidscoördinatie tussen Irbil en Ankara aan om de militaire operatie te starten”, zei Ismail.

Ismail zei dat de PKK “een grotere existentiële bedreiging begon te vormen voor de politieke stabiliteit van de hele geografie van Noord-Irak, met herhaalde raketaanvallen op de luchthaven van Irbil.”

Het offensief werd uitgevoerd in coördinatie met de “vrienden en bondgenoten” van Turkije, aldus het ministerie van Defensie.

Maar voor Ismail is het moeilijk om de strijd door middel van luchtaanvallen op te lossen, tenzij de internationale voorwaarden worden geschapen voor een brede grondoperatie.

Geen eendaagse operatie

De operatie, die om middernacht begon, werd gelanceerd toen Rusland geen vertraging liet zien in zijn invasie van Oekraïne, terwijl de bemiddelingsrol van Turkije werd verwelkomd door westerse partners.

Zowel de VS als de EU waren er snel bij om de PKK al aan te wijzen als terreurgroep.

Tuna Aygun, een Irak-expert bij de in Ankara gevestigde denktank ORSAM, zei dat de laatste operatie plaatsvond als onderdeel van een eerder offensief, maar deze keer richtte Turkije zich op op hol geslagen elementen van de PKK uit de oostelijke en westelijke delen van de regio.

“Het operatiegebied (was) al enige tijd een schuilplaats voor de PKK-militanten. Vooral sinds 2017 heeft (de) PKK haar logistieke en militaire kracht vooral geconcentreerd in Irak om doelen in Turkije te raken”, vertelde hij aan Arab News.

“Door tijdelijke militaire bases te vestigen, wil Turkije zijn controle uitoefenen op de doorgangsroutes van de militanten in overeenstemming met de geografische kenmerken van het grondgebied”, zei Aygun.

Het is echter nog steeds onduidelijk hoe lang de militaire operatie zal duren en of de bewegingen van de PKK-militanten zullen worden beperkt.

“Het wordt geen eendaagse operatie. Maar met het toegenomen gebruik van bewapende drones tijdens dergelijke offensieven, zijn deze bewegingen niet langer afhankelijk van de (actische) klimatologische omstandigheden,” zei Aygun. Hij voegde eraan toe dat de laatste operatie van Turkije de steun heeft van Bagdad en Irbil, omdat het wordt gezien als een manier om een ​​regio te stabiliseren waar de afgelopen jaren duizenden burgers zijn ‘ontheemd’ vanwege de aanwezigheid van de PKK.

Gevolgen

In de aanloop naar de komende verkiezingen volgend jaar zal deze operatie waarschijnlijk ook binnenlandse gevolgen hebben in de Turkse politiek in de ogen van nationalistische kiezers, en worden gebruikt als een troefkaart tegen de oppositie pro-Koerdische Democratische Volkspartij.

Yerevan Saeed, onderzoeksmedewerker bij het Arab Gulf Institute in Washington, zei dat Turkije al een aantal jaren probeert een veiligheidszone in de regio Koerdistan te bouwen.

“De militaire operatie lijkt dit jaar dieper en intenser te zijn”, vertelde hij aan Arab News.

De doelstellingen zijn waarschijnlijk onder meer de controle over de strategische gebieden Afashin, Matin, Khukuk en Zab. “[Het] Turkse leger is er in het verleden niet in geslaagd hen onder controle te houden”, voegde hij eraan toe.

“Als dit lukt, zal Ankara in staat zijn om de Qandil-bergen waar PKK-bases zijn gevestigd te scheiden van (de) Rojava- en Sinjar-gebieden, [waardoor de bewegingen van de] PKK worden beperkt.”

Een reeks operaties

Ali Semin, een expert op het gebied van Iraakse politiek van de Nisantasi Universiteit in Istanbul, zei dat het offensief deel uitmaakt van een reeks operaties sinds 2019 om een ​​bufferzone te creëren tussen de grens met Noord-Irak en de door de PKK gedomineerde gebieden.

“Ankara lijkt de beste politieke kans te grijpen om haar operatie uit te breiden”, vertelde hij aan Arab News.

“De leiders in Bagdad en Irbil beschouwen de laatste activiteiten van de PKK als een interventie [tot] hun politieke aanwezigheid”, zei Semin.

“In tegenstelling tot de eerdere operaties van Turkije, die door de Iraakse autoriteiten werden bekritiseerd als een schending van hun territoriale soevereiniteit, heeft de huidige operatie van Turkije grotendeels hun steun”, zei de expert.

Volgens Semin zijn de afgelopen drie decennia ongeveer 250 dorpen in Noord-Irak geëvacueerd. Dit was ook waar de gevechten in de afgelopen jaren zijn geïntensiveerd tussen Peshmerga-troepen die loyaal zijn aan de Koerdische Democratische Partij en de PKK.

Volgens Noah Ringler, een expert van de Georgetown University, heeft het offensief militaire steun gekregen van de aan Turkije gelieerde KDP Peshmerga en komt het te midden van voortdurende uitdagingen met regeringsformaties in Bagdad. Dit is waar Turkse functionarissen nu denken brede steun te hebben van politieke partijen voor de operatie .

“De doelen van de operatie omvatten waarschijnlijk nieuwe Turkse operatieposten dichter bij de strategische bolwerken van de PKK in de buurt van het Qandil-gebergte, dat van politiek belang is in Turkije, evenals verstoring van de PKK-operaties en invloed in de regio, en de versterking van de Koerdische en Iraakse politieke acteurs in lijn met Turkije”, vertelde hij aan Arab News.

Experts merken ook op dat het succes van dergelijke operaties ook de lokale dynamiek in Syrië zal beïnvloeden.

“(De) Koerdische Volksbeschermingseenheden worden meestal logistiek en militair ondersteund door de PKK-bases in Sinjar,” zei Semin.

Bagdad en Irbil bereikten op 9 oktober 2020 een veiligheids- en administratief akkoord over Sinjar.

De overeenkomst waarin werd opgeroepen tot de verwijdering van PKK-troepen in de regio is echter nog niet uitgevoerd.

“Turkije kan, samen met Bagdad en Irbil, een facilitator zijn om deze overeenkomst uit te voeren en van de regio een veilige zone te maken waar de Iraakse autoriteiten de controle terugkrijgen”, zei Semin.

Fase 2 van The Great Reset

Zoals de historicus en Schotse televisiepresentator Neil Oliver in de video in onderstaande video opmerkt, hebben velen het gevoel dat ze vastzitten in een ‘existentiële strijd tussen goed en kwaad’. Misschien voel je deze “sluipende boosaardigheid” die Oliver ook beschrijft. We worden getroffen door de ene crisis na de andere, maar er is niets “organisch” of natuurlijk aan deze crises.

Ze lijken vervaardigd en opzettelijk. De vraag die iedereen bezighoudt is: “Waarom?” Waarom zou iemand opzettelijk angst, vernietiging, haat, ellende en verdriet creëren? Voor de meeste mensen is zo’n kwaad onvoorstelbaar en daarom willen ze niet geloven dat het wordt gedaan. Maar here we are – op de rand van een wereldoorlog.

In een uitgebreide analyse van Dr. Joseph Mercola genaamd ‘The Great Reset, Phase 2: War’ zegt hij het volgende over de video:

“Hoewel Oliver dit verband niet legt, lijkt het me duidelijk dat de oorlogen een essentieel onderdeel zijn van het plan van The Great Reset. De pandemische tegenmaatregelen en hun verwoestende impact op de wereldeconomie waren deel 1. Oorlog is deel 2. Een anonieme correspondent schreef hier onlangs over op WinterOak.org:1″ Hij/zij zei:

“Welkom bij de tweede fase van The Great Reset: oorlog. Hoewel ‘de pandemie’ de wereld al teisterde met lockdowns, de acceptatie van experimentele medicijnen normaliseerde, de grootste overdracht van rijkdom aan bedrijven versnelde door het MKB [kleine en middelgrote bedrijven] te decimeren en het spiergeheugen van personeelsactiviteiten aanpaste ter voorbereiding op een cybernetische toekomst, was er iets extra’s nodig om de economische ineenstorting te versnellen voordat naties ‘Beter terug kunnen bouwen’.”

Het artikel presenteert “verschillende manieren waarop het huidige conflict tussen Rusland en Oekraïne de volgende katalysator is voor de Great Reset-agenda van het World Economic Forum, mogelijk gemaakt door een onderling verbonden web van wereldwijde belanghebbenden en een diffuus netwerk van publiek-private partnerschappen.” Nu is er dus weer een oorlog bijgekomen.

Lees hier het volledige, belangrijke artikel van Mercola. In dit artikel wordt helder uitgelegd hoe de oorlogen die we zien perfect in fase 2 passen en wat deze fase exact inhoudt.