‘Iederéén wordt misleid’ – statistiek, tribalisme en een onttoverde wereld

‘De mensen die er pedant op wijzen dat zij de misleiding met statistieken van de globalistische superschurken wel doorhebben, laten zich zelf vaak net zo goed misleiden door de mensen die ze graag mogen.’ Waarom is dat zo? En waarom kennen mensen eigenlijk zoveel gewicht toe aan cijfers en tabellen?

Het werd de afgelopen twee jaar meer dan duidelijk: de mainstream media misleiden het publiek met rammelende of op zijn best onvolledige diagrammen en grafieken. Of laten zich op hun beurt in de luren leggen door de bureaus en instanties die de statistieken aanleveren.

Kritisch

Kritische volgers van, om een paar recente voorbeelden te geven, het coronanarratief of de Russisch-Oekraïense oorlog, laten zich graag voorstaan op hun onderscheidend vermogen. Zij weten wanneer een statistiek deugt. Zien direct wanneer er iets mis is met de Y-as of wanneer appels met peren vergeleken worden.

Ze kijken vaak echter minder scherp naar cijfers die worden aangeleverd door ‘de nieuwe of alternatieve media’, meent Corbett. Hij illustreert dat met ‘de veerkracht van de roebel.’ Een grafiek van Bloomberg daarover (zie onder) werd volgens de oprichter van The Corbett Report veel aangehaald door personen die de Russische president maar al te graag als antiglobalistische held zien.

Papieren werkelijkheid

Met ‘onweerlegbare bewijs’ over de staat van de roebel in de hand konden ze aantonen dat Vladimir Poetin de mensen achter de Great Reset en de havikken van de Regime Changes simpelweg te slim af was. Dat de kaart afkomstig was van Bloomberg, en dus van de ‘verdachte mainstreamhoek’, was even van ondergeschikt belang.

Echte wereld

In de echte wereld betekende de grafiek niet zoveel, beweert Corbett: Russiche burgers zijn in ieder geval tot in september dit jaar gebonden aan een opnamelimiet van tien duizend dollar en kunnen ook niet meer dan dat naar het buitenland sturen. Er zit bovendien een flinke commissie op de opname van geld in buitenlandse valuta. Niet-ingezetenen kunnen vanuit Rusland geen geld de grens over sturen.

Het zijn slechts een paar beperkingen die ervoor zorgen dat de zogenaamd sterke roebel niet veel impact heeft op het leven van de gemiddelde Rus. ‘Er gelden zoveel maatregelen rond de valuta dat het weinig meer uitmaakt of een dollar één of een miljoen roebel waard is.’

Tegelijkertijd heeft de inflatie ook het reusachtige land niet overgeslagen. Volgens de bronnen die Corbett gebruikt zijn de prijzen met meer dan 17 procent gestegen.

Beterschap

Het is al vaker gezegd en geschreven: iedereen is gevoelig voor manipulatie en is geneigd vooral dat te geloven wat in zijn of haar straatje past. Het voorbeeld van de Russische wisselkoers geeft het eens te meer aan. Hand in eigen boezen en beterschap beloven dan maar? Het is een begin, maar er speelt meer.

Want waarom hechten mensen überhaupt zoveel waarde aan cijfers en tabellen? Grafieken stellen mensen gerust, diagrammen en getallen creëren een illusie van grip op de wereld.

Mechanistisch wereldbeeld

Gedurende eeuwen of misschien zelfs millennia is het wereldbeeld van de mens steeds mechanistischer geworden, schrijft Corbett. Hij haalt het werk van de Belgische professor Mattias Desmet aan om dat te onderstrepen. Mensen trachtten de complexiteit van de kosmos te vangen in formules en berekeningen.

Stukje bij beetje onttoverden ze de wereld daarmee, en vielen zo ten prooi aan technocraten die een perfect georganiseerd leven beloofden. En is dat niet juist waar de kritische lezers van statistieken zich tegen verweren?