In Dubai wordt gewerkt aan ‘Great Narrative’ van ‘Great Reset’

Over twee dagen organiseert het Wereld Economisch Forum (WEF) samen met de Verenigde Arabische Emiraten een conferentie over de Great Narrative. Is dat een nieuw verhaal dat ‘een meer weerbare, inclusieve en duurzame visie op onze gemeenschappelijke toekomst vormgeeft,’ of een verhaal dat ‘macht, autoriteit en sociale gewoonten legitimeert?’

Geen ‘Great Reset‘ zonder ‘Great Narrative’. Op de bijeenkomst van het WEF in Dubai zullen ‘grote denkers vanuit alle hoeken van de wereld en diverse disciplines bijdragen aan frisse ideeën. Ideeën voor een sterkere, inclusieve en duurzame visie op onze gemeenschappelijke toekomst.

Dat is meer dan ooit nodig, zo stelt het Forum. Het complexe en grensoverstijgende karakter van de problemen in de wereld is met de uitbraak van corona alleen maar zichtbaarder geworden, laat het WEF via meerdere publicaties weten. Corona is tragisch volgens het WEF, maar het biedt door zijn impact ook een unieke kans om problemen die er al al lange tijd waren nu op te lossen. Dat wil de organisatie doen door een compleet ander beleid door te voeren. Dat beleid bestrijkt een breed veld, van economie en gezondheidszorg tot militaire samenwerking.

Macht legitimeren

De inzichten van het gezelschap in de Emiraten zullen worden gebundeld in het boek ‘The Great Narrative’, dat in januari 2022 verwacht wordt. Ze zullen woorden geven die de oplossingen in ‘het venster van mogelijkheden voor herstel’ volgens het WEF verder vormgeven en aanscherpen.

Is daar alles mee gezegd, of is er meer aan de hand met het ‘Groots Narratief’? Technologieblog Technocracy.news denkt van wel. Het gaat in op een andere betekenis van het woord ‘narratief’: ‘Het idee van een narratief is iets dat de Franse filosoof Jean-Francois Lyotard een groot verhaal of metanarratief noemde. Dat functioneert om macht, autoriteit en sociale gewoonten te legitimeren. Tegelijkertijd gebruiken autoritaire leiders deze grootse verhalen in een poging om alternatieve verslagen in hun eigen taal te vertalen, en alle bezwaren te onderdrukken.’

Afgaande op het citaat zag Lyotard taal als een krachtig middel. Hij zag het als een middel waarmee ongewenste associaties mogelijk onder het tapijt werden geschoven en kritiek werd ingekapseld. Het laatste gebeurde bijvoorbeeld om Marxisme aan de man te brengen, meldt de website. Om kritiek over een gebrek aan beloning voor werk en talent voor te zijn, herhaalden machthebbers telkens weer hetzelfde mantra: ‘Het marxisme creëert een samenleving waar ieder zijn talent volledig kan ontplooien.’

Hoewel sommige mensen de ideeën van het WEF plausibel of zelfs wenselijk vinden, bekijken anderen de conferentie vanwege de kracht van taal met argusogen. Wat als het verhaal in Dubai niet alleen verder wordt geredigeerd om de lading beter te dekken? Wat als het narratief vooral wordt vormgegeven om de ideeën beter te kunnen verkopen en af te leiden van zwakke punten en minder nobele intenties?

Universele Waarheid

De meest succesvolle verhalen ter wereld, de Bijbel bijvoorbeeld, zetten hoog in: ze zijn meer dan slechts een verslag van feiten en gebeurtenissen. Ze zitten vol symboliek verwijzend naar een hoger doel. Een doel waarvoor mensen bereid zijn offers te brengen. Een vertelling die mensen verbindt met elkaar en met een hogere bestemming in het leven.

Dat hebben autoritaire regimes goed gezien volgens Lyotard. Technocray.news haalt de filosoof nogmaals aan: ‘Autoritaire mensen gebruiken grote verhalen om hun eigen macht te legitimeren, en ze doen dit door te beweren in het bezit te zijn van kennis en begrip die verwijzen naar een universele waarheid.’ Die universele waarheid ligt volgens de voorstanders van de Great Reset in het omarmen van technologie als middel naar verlossing, menen critici.

Technocratie

De voorbij millennia zochten mensen verlossing in onder andere een boeddhistisch idee van Verlichting, de overgave aan Jezus Christus, of ze transcendeerden de beperkingen van het dagelijks bestaan door verering en contact met hun voorouders. Het grote verhaal achter de Great Reset is uiteindelijk een geloof in technologie, menen opmerkzame volgers van het WEF. Met behulp van technische toepassingen kunnen mensen onsterfelijk worden -of tenminste 150 jaar- en hun bewustzijn conserveren voor de eeuwigheid. Via  duizenden satellieten en apparaten kunnen ze zich aansluiten op hogere intelligentie die technologische apparaten en implantaten hen bieden. Dat is het geloof van de technocraten: in hun visie wordt het leven teruggebracht tot het getal en het meetbare, aldus de kritische geluiden.

Met een eindeloos geloof in de controleerbaarheid der dingen en de scheppingskracht van de technologie, zoeken de mensen in de meest extreme vorm niet meer naar God, maar willen ze hem zíjn: een Homo Deus, zoals de bestsellerauteur Yuval Harari het omschrijft.

De meest succesvolle Homo Deus blijven zoeken naar de meest efficiënte manieren om hun eigen leven vorm te geven en dat van anderen te controleren. Met het transhumanisme, zoals men dit streven ook wel noemt, verdwijnt de menselijkheid. Degenen die niet mee willen of kunnen komen, zullen als nutteloos worden beschouwd, of hooguit als slaven worden gebruikt. Dat moeten we voorkomen, menen criticasters.

Wereld Economisch Forum

Het Wereld Economisch Forum is een netwerk waarin mensen met geld, status en invloed met elkaar verbonden zijn. Zowel politici als zakenlieden, investeerders, bankiers en CEO’s, wetenschappers en leden van koningshuizen staan in contact met elkaar via deze organisatie. Klaus Schwab is de directeur. Wie meer wil weten over zijn ideeën kan bijvoorbeeld de boeken ‘The Fourth Industrial Revolution’ uit 2016 of ‘The Great Reset’ uit 2020 lezen.

Een willekeurige greep uit het netwerk van het WEF: Laurence Fink, CEO van investeringsmaatschappij BlackRock, D66-politica Sigrid Kaag en Ferdinand Grapperhaus jr. , de zoon van de demissionair minister van Veiligheid en Justitie. Ook Ursula von der Leyen, de voorzitter van de Europese Commissie, oud-president van de Verenigde Staten Bill Clinton en Directeur-Generaal van de Wereld Gezondheidsorganisatie Tedros Ghebreyesus zijn allemaal op een of andere wijze betrokken bij het WEF.

Voorstanders van het WEF zien het als een ideale organisatie van slimme mensen die als geen ander in staat is om de complexe problemen van deze tijd op te lossen. Complex omdat in de moderne wereld alles- handel, milieu, internationale betrekkingen, politiek etc.- met elkaar verbonden is. Mensen in leidinggevende posities, met titels en vermogen, hebben door hun ervaring en intelligentie een beter overzicht van hoe de problemen in elkaar zitten en op welke manier ze aan te pakken, denken ze.

Oplossingen voor zelfgecreëerde problemen

Tegenstanders van het Forum wijzen er op dat juist de mensen die elkaar opzoeken en ideeën uitwisselen via het WEF voor de problemen hebben gezorgd die ze zeggen op te willen lossen. Te denken valt aan toenemende belastingontwijking van multinationals en (hele) rijke mensen, een groeiende lobbykracht voor bedrijven, evenals het model van oneindige economische groei, de schuldenproblematiek en rampzalige  speculatiemodellen in de financiële wereld.

Het is dan ook niet toevallig dat de oproep van historicus en auteur Rutger Bregman om ‘belastingen, belastingen, de rest is bullshit’ zo’n drie jaar geleden in slechte aarde viel bij de organisatie van de WEF-bijeenkomst in Davos. Juist de belastingontwijking heeft in het voordeel uitgewerkt van degenen die direct of indirect bij het WEF betrokken zijn. Terwijl hun rijkdom en invloed groeit, zijn er historisch grote verschillen tussen arm en rijk ontstaan. Dat er op de conferentie zelf iemand een tegengeluid liet horen, kwam als een schok en ging daarom de hele wereld over.

‘De gewone man’ heeft ondertussen maar weinig te zeggen. Het WEF staat een bestuursvorm van publiek-private samenwerking voor, maar wie goed tussen de regels door leest, ziet dat het meeste heil van de private sector wordt verwacht, zo klinkt het kritische geluid.

Machtsconcentratie

Beleid wordt als het aan het WEF ligt, steeds centraler georganiseerd met toenemende bevoegdheden voor internationale organen zoals de Europese Unie en de Verenigde Naties. Zij krijgen, in samenwerking met transnationale bedrijven, ‘filantropische instellingen’ en non-gouvernementele organisaties, de instrumenten in handen om grensoverschrijdende ontwikkelingen te managen.

Daarmee komen we uit bij een cruciaal punt, zeggen critici: het beleid zal wereldwijd steeds meer in handen komen van een kleine groep machthebbers, zonder dat ze zijn gekozen door het volk. Die kleine groep ziet zijn heil voornamelijk in technologie en centralisatie om de wereld te besturen. Dat betekent dat mensen steeds meer gebruik zullen maken van technologische ontwikkelingen en anderen daarmee zal ‘managen’.

De Great Reset wordt dan wel gepresenteerd als een historisch omslagpunt, menen tegenstanders van de filosofie, maar is in feite niets anders dan een voortzetting van een eeuwenlange ontwikkeling van een groeiend geloof in wetenschap en technologie. De mens, het menselijke mysterie (en de daaruit voortkomende levensbeschouwingen) en de natuur zullen, als die ontwikkeling zich voortzet, steeds meer onderworpen worden aan technologische ontwikkelingen.

Het heil zal als het aan het WEF ligt nog steeds gezocht worden in economische groei en een technische en meetbare (technocratische) kijk op de mensheid, vindt de tegenbeweging. Dat betekent dat de Great Reset geen maatschappelijke disruptie is. Zo presenteren ze het zelf graag, merken critici op. De werkelijkheid is echter anders, minder rooskleurig: de Grote Reset is slechts een uitvergroting en versnelling van een tendens die al eeuwenlang speelt, namelijk een geloof van eeuwige groei, maakbaarheid van mens en samenleving, en de mens als instrument. Menselijk is  anders.

Café Weltschmerz heeft herhaaldelijk aandacht besteed aan de Great Reset, om zo meer zicht te krijgen op de intenties en praktijken achter de rapporten. Bijvoorbeeld hier, in deze video of via deze link. Hieronder gaat Martina Groeneveld erover in gesprek met de Belgische advocaat Michael Verstraete.