Journaliste Buitenhof afgebrand na tergend ‘interview’ met Russische ambassadeur Sjoelgin
Geopolitiek

Journaliste Buitenhof afgebrand na tergend ‘interview’ met Russische ambassadeur Sjoelgin

In Buitenhof was eergisteren Russisch ambassadeur Aleksander Sjoelgin ’te gast’. ‘Te gast’ staat hier tussen aanhalingstekens, omdat het meer op een kruisverhoor dan een gesprek leek. Verschil is echter dat men bij een kruisverhoor iets over de ondervraagde leert, waar er bij dit zogenaamde interview geen ruimte was voor meer dan een half uitgesproken zin van Sjoelgin.

Het interview was een uitgelezen kans om de Russische intenties te doorgronden, of juist ‘leugens’ te kunnen ontdekken. Helaas, door de agressieve interviewstijl is deze mogelijkheid niet benut. Meermaals onderbrak Schoon haar gast door zelf het antwoord op haar eigen vraag in te vullen.

“Waarom bombardeert uw land onschuldige vrouwen en kinderen?” opende zij het interview. Sjoelgin probeert tussen het antwoord van Schoon zelf door te vertellen dat het volgens Rusland om een speciale militaire operatie gaat en, -‘Wij noemen het oorlog’ (interruptie van Schoon) -dat de Russische militairen geen burgers zouden aanvallen. ‘Alleen de militaire infrastructuur’, aldus Sjoelgin. Schoon reageert hier direct op met dat de VN dit zou hebben ontkend, hetgeen Sjoelgin desinformatie noemt. Later zegt Sjoelgin, wanneer hij een paar woorden achter elkaar kan zeggen, dat Oekraïne de burgers als een ‘menselijk schild’ gebruikt. Ook beweert hij dat foto’s van een zwangere gewonde vrouw uit Oekraïne in scène zijn gezet.

Bouwwerk aan aannames en drogredenen

Later in het gesprek stelt Schoon de suggestieve vraag ‘Waarom valt u gezondheidscentra aan?’ waarbij ze de WHO als bron noemt. ‘Dit is gewoonweg niet waar’, antwoordt Sjoelgin hierop. Schoon lijkt hier een typische (media)truc te gebruiken die veel wegheeft van een drogreden: de stroman. Haar vraag bevat namelijk al een aanname, waarop Sjoelgin moet reageren. Netter en objectiever was geweest, als zij hem vroeg óf het zo is dat Rusland dat doet, in plaats van naar de reden te vragen. Wanneer Sjoelgin de angel uit deze aanname haalt door de suggestie te ontkennen, gaat Schoon nogmaals in de aanval. ‘Dus de WHO liegt? En de VN liegt ook?’. Dit zijn uitspraken die ofwel retorische vragen zijn, ofwel een cirkelredenatie vormen -maar in elk geval geen echte antwoorden behoeven. Ook kan men zich hier afvragen of de autoriteit waar zij zich op beroept geldig is. Zo niet, dan hebben we hier te maken met nog een drogreden: een verkeerd beroep op autoriteit.

‘Er is bewijs dat het niet waar is..’ probeert Sjoelgin toch te antwoorden. Hij kan zijn zin niet afmaken, want hij wordt nogmaals door Schoon onderbroken: ‘..ze geloven u kennelijk niet, met uw nieuwe bewijs.’ Aangenomen dat zij met ‘ze’ de WHO en de VN bedoelt, probeert zij haar kijker nogmaals mee te nemen in dezelfde cirkelredenatie die tevens een statement vormt. Namelijk: De WHO en de VN spreken de waarheid, en iets is de waarheid omdat de WHO en de VN het zeggen. En als deze partijen iets anders zeggen dan de Russische ambassadeur, dan moet laatstgenoemde wel liegen.

Schoon doet kort hierna nog een gewaagde aanname: ‘Mensen willen niet naar Rusland, mensen willen naar het Westen.’ ‘Ze willen niet naar de agressor.’ Deze opmerking komt nadat Sjoelgin zegt dat Rusland continu heeft aangeboden om humanitaire corridors open te stellen. Sjoelgin doet na de uitspraak van Schoon weer een poging om zichzelf te verdedigen, door te zeggen dat Oekraïne mensen niet uit Marioepol laat vetrekken. Dit kunnen we alleen door de klanken van Schoon horen die hem onderbreekt met:

‘Voelt u enig medeleven met de slachtoffers in Oekraïne?’

Men zou bijna denken dat Buitenhof Schoon’s monoloog al van tevoren had opgenomen en een aparte video van Sjoelgin er door een stagiaire in heeft laten editen. Zo niet, dan gebruikt Schoon hier een eeuwenoude, doorzichtige truc om een publiek aan diens zijde te krijgen: pathos als middel ter overtuiging. Hierbij speelt de spreker in op de emoties van het publiek, vaak om zichzelf beter -en de ander slechter- af te schilderen.

Ook de toon waarop Schoon sprak deed haar overkomen als zeer ‘emotioneel’, hetgeen op sociale media als ‘agressief’ werd gekenmerkt.

Oordeel zelf en bekijk hier de uitzending van Buitenhof.

Reacties op ‘een bloedbad van een interview’

De reacties op Schoon’s optreden waren alles behalve mild. Zo noemden velen op Twitter haar de ‘slechtste interviewer ooit’ en vroeg menig Twitteraar zich af waarom Buitenhof het gesprek überhaupt heeft uitgezonden. Ook schreef GeenStijl erover, die de uitzending een ‘stuck in de mud schreeuwshow’ en ‘een bloedbad van een interview’ noemde. Opvallend was dat niet alleen mensen die meer willen weten over de kwestie (of juist beide partijen veroordelen), maar ook de mensen die duidelijk Rusland als boeman zien, dezelfde kritiek op Maaike Schoon leverden.

Journalist Eric van de Beek, die tevens meermaals bij Weltschmerz te gast is geweest, Tweette over het interview en zei over de presentatrice: ‘Als ze een pistool bij zich had, dan had ze hem doodgeschoten’. Hieronder een selectie aan reacties op de uitzending van Buitenhof.

Logo
Ons nieuws en interviews worden mogelijk gemaakt door onze leden. Help ons mee en word ook lid!
Word stamgast
Al vanaf €10 p/m
Reacties
Kruip aan de bar en klets mee over dit artikel.

Lees onze huisregels ook even. Wilt u ook meediscussiëren maar bent u nog geen lid? Meld u dan hier aan en geniet van alle voordelen.

Abonneer
Laat het weten als er
Meest gelezen
De nieuwsbrief met nieuws dat je nergens anders leest.
Archief
16/10/2018

Zwitserland, als voorheen een baken van rust in Europa; Dennis Honing en Hans van der Liet
Archief
30/10/2024

Waarom is de executie van Jamshid Sharmahd een duidelijk voorbeeld van “overheidsmoord”?
Onderwijs
17/09/2024

Probleemsituatie onderwijs
Meer artikelen
Meest gelezen