Politieke Draaideurcriminelen – Column Gilles den Boer

Het is weer zover, er komt weer een Parlementaire Enquête aan, nu over het COVID- 19 wanbeleid. Een Parlementaire Enquête is een krachtig middel wat de 1e of 2e kamer kan inzetten om de regering te controleren. Het grondwettelijk recht komt erop neer dat de 1e of de 2e Kamer een onderzoek kan instellen naar een specifiek onderwerp om op die manier de regering te controleren. Bij een Parlementaire enquête zijn getuigen verplicht te verschijnen en vinden de verhoren onder ede plaats. 

Sinds zijn aantreden op 14 oktober 2010 is dit de vierde Parlementaire Enquête die meneer Rutte met betrekking tot zijn wanbeleid over zich heen krijgt.

De eerste Parlementaire enquête startte in juni 2013 en ging over de Fyra-treinverbinding tussen Nederland en België. Op 28 oktober 2015 bracht de enquêtecommissie een vernietigend rapport (‘De reiziger in de kou’) uit over het
vervoer over de HSL-Zuid. Er was sprake van een aaneenschakeling van fouten bij NS, de Kabinet en het Toezicht. Ook de Tweede Kamer had steken laten vallen, terwijl achtereenvolgende bewindslieden de Kamer onjuist, onvolledig en soms
ontijdig hadden geïnformeerd.

De tweede Parlementaire enquête begon in maart 2019, toen nam de Tweede Kamer een motie aan over het instellen van een Parlementaire enquête naar de gaswinning in Groningen. Die motie kreeg uitvoering in september 2020, met als doel de reconstructie van de aardgaswinning en de daarbij gemaakte afspraken, in het licht van de later opgetreden aardbevingen en schade. Bijna vier jaar na dato van de motie, in februari 2023, kregen we de vernietigende conclusie.

De derde Parlementaire enquête begon in 2020 als Parlementaire Ondervraging commissie Kinderopvangtoeslag (POK) die op 17 december 2020 haar eindverslag aanbood aan de toenmalige Kamervoorzitter Khadija Arib. Dit verslag van de POK was gebaseerd op de openbare verhoren die in november van 2020 plaatsvonden en het onderzoek dat daaraan voorafging. De conclusie van dat onderzoek was de aanleiding van het aftreden van het 3e Kabinet Rutte op 15 januari 2021. Ondanks dat, nam de 2e Kamer in februari 2021 een motie aan om alsnog een Parlementaire enquête naar de rol van de overheid in de affaire rond de Kinderopvangtoeslag in te stellen. Het doel was de waarheidsvinding omtrent de gang van zaken en de verantwoordelijke in het licht van het ‘ongekend onrecht’ dat de overheid tienduizenden ouders heeft aangedaan. De openbare verhoren van deze Parlementaire enquête worden naar verwachting in het voorjaar van 2023 gehouden. Het eindverslag hiervan hoopt men in november van dit jaar te presenteren.

De vierde Parlementaire enquête startte op 4 november 2021, toen besloot de Tweede Kamer een Parlementaire enquête te organiseren over de aanpak van de Coronapandemie. Officieel is het doel van deze enquête is tweeledig: enerzijds is de enquête bedoeld om te leren van de ervaringen uit de Corona-aanpak, anderzijds wil de Tweede Kamer aan de hand van de enquête een evaluatie plegen van alle aspecten van het beleid, de keuzes en van de betrokken actoren. Maar wat beoogt men werkelijk? Door veel gerommel rondom de tijdelijke commissieleden en het aftreden van mevrouw Khadija Arib als voorzitter van deze commissie, heeft men de start van deze Parlementaire enquête goed weten te draineren.

Nu, anderhalf jaar na de aanname van de motie, start het onderzoek naar het Coronabedrog. Het duurt allemaal zo lang, omdat het aangedane leed eerst bij het Volk moet indalen, zodat de conclusie minder hard aankomt. Maar, de aftrap naar vervolging is er en hopelijk leidt de conclusie uiteindelijk tot inzicht bij het Volk en een strafrechtelijke vervolging.

Aan de ene kant ben ik benieuwd naar de conclusies, maar aan de andere kant is het mij wel duidelijk. Het zal gaan zoals het de politiek betaamt, indekken en vrijuit gaan. Maar, ik laat me verrassen naar hetgeen men allemaal gaat onderzoeken. De openbare verhoren van de hoofdrolspelers zullen nu naar verwachting pas in 2025 plaatsvinden. Dit tempo is natuurlijk schandalig maar niet toevallig, tenzij de verdachten van dit ‘proces’ in voorarrest zouden zetten. De uitkomsten van alle tot op heden afgeronde Parlementaire enquêtes kennen we, het Volk is belazerd en het Parlement heeft geen vuist getoond om het Volk tegen deze criminelen van de Rutte Regeringen te beschermen. Zij hebben verzuimd om hun kiezers te vertegenwoordigen. En ondanks dat, zitten ze allemaal nog doodgewoon op hun fluwelen zetel. Maar ook het Volk zelf is te bizar voor woorden, de massa is of horende doof en ziende blind, of zwelgt in haar eigen belang.

Meneer Rutte en zijn Kabinetten hebben door informatie achter te houden burgers bewust veel leed toegebracht, om nog maar te zwijgen over het Belastinggeld dat zij hebben verspild. Helaas is het zo, dat hoe vernietigend de uitspraak van een Parlementaire enquête ook is en al wordt de verantwoordelijke schuldig bevonden, er nooit een echte sanctie, zoals een gevangenisstraf, op volgt. Sterker nog, men krijgt niet eens een strafblad, dus ook meneer Rutte en zijn kompanen niet. Nee, met wat duistere excuses, een gulle lach en een slecht geheugen, wassen zij hun handen in
onschuld. Het devies is altijd, “Uit een Parlementaire enquête moeten we lering trekken”. Hoe verzin je het met deze generatie politici?

Maar, het is natuurlijk niet alleen het wanbeleid van Rutte die Nederland verwoest, ook het disfunctioneren van de 2e kamer draagt trouw haar steentje bij. Zij zijn al jarenlang niet meer in staat om een zittende Regering dusdanig te controleren en te corrigeren, dat een Parlementair onderzoek achteraf niet meer nodig zou hoeven zijn. Met andere woorden, wanbeleid door de Rutte Regering, wordt gefaciliteerd door een ja- knikkende 1e en 2e Kamer. Met zulke Volksvertegenwoordigers roep je het onheil over Nederland af. Rutte trad dus naar aanleiding van de Toeslagenaffaire
voor de bühne af, maar in werkelijkheid bleef de Godfather van deze Polimaffia gewoon, weliswaar demissionair, nog een jaar lang aan de macht om het land verder te slopen. Sterker nog, als demissionair Kabinet, was de macht onbegrensd, men kon namelijk niet afgezet worden.

Rutte zwemt voortdurend door de mazen van de Democratie en als er geen mazen zijn, dan creëert hij ze. In een Democratie zou dit onmogelijk moeten zijn. Dat kan bijvoorbeeld door een Parlementaire enquête te koppelen aan een motie van wantrouwen van de 2e Kamer. Dus, bij zowel bij een motie van wantrouwen als een motie voor de start van een Parlementaire enquête op een zittende regering, moet deze regering per direct aftreden. Verder zouden alle regeringsleden, inclusief de Premier, die hun regeerperiode van vier jaar niet uitzitten, niet meer terug mogen
keren in een volgende Regering. Zo voorkomen we, dat regerende politici elke keer hetzelfde delict plegen.

Maar wat we ook bedenken en doen, het allerbelangrijkste is, dat we zelf de raderen blijven activeren. Dan zult u snel beseffen, dat we al jaren geregeerd worden door een stelletje Politieke Draaideurcriminelen.

Laat de raderen draaien!