‘Cultuurmarxisme’ en de ‘Moord op Spinoza’; Coen de Jong en Paul Cliteur

Twee boeken worden besproken door Paul Cliteur en Coen de Jong; ‘De moord op Spinoza’ en ‘Cultuurmarxisme’. Beiden gaan over de aanval op het verlichtingserfgoed.
Moord op Spinoza.
‘Met Moord op Spinoza bedoelen wij dat het modernistische wereldbeeld dat hij introduceerde, tegenwoordig, geheel tegen alle verwachtingen in, zwaar onder druk staat. Bijna wekelijks vindt er wel een aanslag plaats die wordt opgeëist door IS of een andere islamitisch-terroristische groepering. Die aanslagen worden gemotiveerd door de terroristen zelf onder verwijzing naar een premodern, meer specifiek theo-terroristisch, wereldbeeld. Zij spreken in negatieve termen over democratie en willen die vervangen door een theocratie. Zij bekritiseren individuele rechten van de mens en komen op voor de rechten van Allah. Ook het integratiebeleid in westerse samenlevingen staat aan een voortdurende kritiek bloot. Leiders als Erdogan geven onverbloemd aan dat de Duitse Turken zich helemaal niet dienen aan te passen aan de Duitse rechtsorde. Soortgelijke opmerkingen maakt ook de koning van Marokko. Marokkanen moeten Marokkanen blijven en vooral geen westerlingen worden.’
Cultuurmarxisme.
Er waart een spook door het Westen, niet dat van het communisme, maar van het cultuurmarxisme. Het communisme is dood, het cultuurmarxisme
springlevend. Cultuurmarxisme is een term waarmee critici bepaalde onderdelen van de linkse politieke agenda aanduiden en afwijzen. Volgens de critici zou het marxisme weliswaar zijn verslagen, maar is het als een Phoenix uit zijn as herrezen in een andere vorm. Marxisten hebben de preoccupatie met de materiële (sociaaleconomische( omstandigheden verlaten en zich gericht op de cultuur. De arbeider (het proletariaat) ‘als troetelkind van linkse intellectuelen’ heeft plaats gemaakt voor nieuwe verworpenen der aarde (Fanon(. Het heeft geleid tot een soms absurde zoektocht naar ”nieuwe zieligheid”.
Of doet dit onrecht aan de ernst van de situatie? Is wellicht meer te zeggen voor cultuurmarxisme dan we zouden denken? Is het niet gewoon juist dat de arbeider zich heeft geëmancipeerd en staan nu nieuwe groepen in de wachtrij die onze aandacht en zorg verdienen? Hebben de critici van het cultuurmarxisme het niet gewoon bij het verkeerde eind?

We besloten bij de geboorte van Café Weltschmerz non-profit te zijn en dat willen we ook blijven. Wij willen onafhankelijk zijn van de overheidssubsidie’s en sponsoring, van politieke- en commerciële invloed, maar tegelijkertijd onze content wel voor iedereen beschikbaar houden. Om dat te kunnen blijven doen, vragen wij jullie hulp met een regelmatig klein of een eenmalig substantieel bedrag. Grotere bedragen kunnen via een ANBI-regeling. Met jullie bijdrage kunnen we Café Weltschmerz in de lucht houden, om in deze bizarre tijden vol desinformatie, tegenspraak blijvend te faciliteren.
Help Café Weltschmerz met een donatie of adopteer een aflevering: NL23 TRIO 0390 4379 13.

[contact-form][contact-field label=”Naam” type=”name” required=”true” /][contact-field label=”E-mailadres” type=”email” required=”true” /][contact-field label=”Website” type=”url” /][contact-field label=”Bericht” type=”textarea” /][/contact-form]