Kunst over georganiseerd geweld; Stan van Houcke, Paul Koeleman en Hans van der Leeuw

Tentoonstelling Arti Amicitiae 23 juni – 22 juli 2018
In zijn onvolprezen boek De Zaak 40/61 typeerde Harry Mulisch de moderniteit als volgt:
Eichmann is definitief geschiedenis geworden. Waar praat ik nog over? Mensen bedreigen mensen met een vernietiging, waarnaast de jodenmoord een bagatel zal worden, een herinnering uit de goede oude tijd. En geen Amerikaan of Rus die, komt het bevel, zal weigeren de bommen in het zachte vlees van hele volkeren te werpen — zo min als Eichmann weigerde. Wat hebben wij eigenlijk over Eichmann te beweren? Wij, die zelfs de ongeborenen bedreigen: en die oorlog tegen ons nageslacht is al (sinds Hiroshima) zestien jaar aan de gang! Maar zoiets heet geen ‘oorlog’ meer, dat heet een vervloeking. Hier vervloekt de mens zichzelf, zijn eigen kindskinderen, hieruit spreekt een haat zo fundamenteel, dat wij wel moeten vrezen, de mens nog altijd overschat te hebben.
Zoals elke oorlog het gevolg is van voorafgaande oorlogen was de Tweede Wereldoorlog het resultaat van de Eerste Wereldoorlog. Om deze continuïteit te benadrukken exposeren tot en met 23 juli 2018 de Amsterdamse beeldend kunstenaars Paul Koeleman en Hans van der Leeuw, in Arti et Amicitiae hun beelden van The Great War en de Broken Faces die deze eerste industriële slachtpartij creëerde, en waarvan de politiek niets leerde.
Net zo min als het Westen iets leerde van de genocidale politiek tegenover de Indianen of de Congolezen, of de Indiërs. Niet voor niets concludeerde de Zweedse journalist Sven Lindqvist dat
Auschwitz de moderne industriële toepassing [was] van een uitroeiingspolitiek waarop de Europese overheersing van de wereld […] lang heeft gesteund.
Auschwitz was niet uniek, Hiroshima ook niet. Lindqvist:
toen hetgeen was gebeurd in het hart der duisternis werd herhaald in het hart van Europa, herkende niemand het. Niemand wilde toegeven wat iedereen wist. Overal in de wereld waar kennis wordt onderdrukt, kennis die als ze bekend zou worden gemaakt ons beeld van de wereld aan gruzelementen zou slaan en ons zou dwingen om onszelf ter discussie te stellen — daar wordt overal het Hart der Duisternis opgevoerd. U weet dat al. Net als ik. Het is geen kennis die ons ontbreekt. Wat gemist wordt is de moed om te begrijpen wat we weten en daaruit conclusies te trekken.
Stan van Houcke sprak met Koeleman en Van der Leeuw over georganiseerd geweld

We besloten bij de geboorte van Café Weltschmerz non-profit te zijn en dat willen we ook blijven. Wij willen onafhankelijk zijn van de overheidssubsidie’s en sponsoring, van politieke- en commerciële invloed, maar tegelijkertijd onze content wel voor iedereen beschikbaar houden. Om dat te kunnen blijven doen, vragen wij jullie hulp met een regelmatig klein of een eenmalig substantieel bedrag. Grotere bedragen kunnen via een ANBI-regeling. Met jullie bijdrage kunnen we Café Weltschmerz in de lucht houden, om in deze bizarre tijden vol desinformatie, tegenspraak blijvend te faciliteren.
Help Café Weltschmerz met een donatie of adopteer een aflevering: NL23 TRIO 0390 4379 13.

[contact-form][contact-field label=”Naam” type=”name” required=”true” /][contact-field label=”E-mailadres” type=”email” required=”true” /][contact-field label=”Website” type=”url” /][contact-field label=”Bericht” type=”textarea” /][/contact-form]