COP27: Wetenschappelijke klimaatconsensus? ‘Construeren consensus specialiteit van politici’

Vandaag gaat de jaarlijkse klimaatconferentie van de Verenigde Naties, ofwel de COP van start. Egypte is dit jaar gastheer voor de 27e editie. Dit jaar zal de nadruk volgens de organisatie zelf liggen op een ‘rechtvaardige aanpak van klimaatverandering.’ Dat betekent dat armere landen en recent industrialiserende landen de nadruk zullen leggen op een evenredige verdeling van de lasten.

De mens is schuldig aan klimaatverandering. Het wordt steeds warmer en daar is de mens schuldig aan. Wanneer ‘we’ niets doen, betekent dat ‘onze’ ondergang. Wie vraagtekens zet bij ‘de consensus’ is geen kritische wetenschapper of burger met sceptische grondhouding, maar een klimaatontkenner.

Verontwaardiging

Dat deelnemers aan de conferentie ook dit jaar weer grote hoeveelheden CO2 zullen uitstoten, al dan niet door met privé-jets naar Sharm-el-Sheikh te vliegen, is een gegeven. Maar voorbij de verontwaardiging over grootvervuilers en do-gooders die anderen de les lezen (of dat nu is door een Gogh te besmeuren of actie te voeren op Schiphol), kan men ook nagaan of de klimaattransitie wellicht iets met een financiële herschikking van doen heeft.

Al is het maar om een beetje tegenwicht te bieden aan de duizenden rapporten die onder de paraplu van de Verenigde Naties, de Europese Unie of anderszins gesubsidieerde instituten verschijnen.

Of met een open houding een kijkje nemen op de site van Climate Intelligence, ofwel Clintel. Een artikel van Bjorn Lomborg lezen of een boek van Michael Shellenberger ter hand nemen. Zichzelf breed informeren.

‘Hoe weet u dat?’

Want dat begrip  van ‘consensus’ mag best wel eens onder de loep genomen worden. Flauw misschien om steeds maar weer Galileo Galilei te noemen, maar het kan een goed startpunt zijn voor een discussie over de waarde van consensus in de wetenschap. ‘Waarom zou een denkend mens overtuigd worden door het argument dat er “consensus” zou bestaan? Het construeren van consensus is immers de specialiteit van politici. Een journalist zou niet vragen “is de rest het met u eens” maar “hoe weet u dat”?’ schrijft de ‘hooggeleerde’ Prof em. dr. drs. mr. Lucas Bergkamp op Twitter.

Waarom zou een denkend mens overtuigd worden door het argument dat er “consensus” zou bestaan? Het construeren van consensus is immers de specialiteit van politici. Een journalist zou niet vragen “is de rest het met u eens” maar “hoe weet u dat”? https://t.co/y9opiDV2nI

— Prof em. dr drs mr Lucas Bergkamp, LL.M. (Yale) (@lucasbergkamp) November 6, 2022

Rijk (klimaat)archief

Tot slot nog een kijkje in het rijke archief van Café Weltschmerz. Begin 2022 was wetenschapjournalist en zelfbenoemd klimaatoptimist Marcel Crok weer eens te gast. Hij ging met de Amerikaanse natuurkundige William Happer dieper in op de eigenschappen van, en claims over CO2.

CO2 is een zegen – Marcel Crok en William Happer