Wint Le Pen Franse verkiezingen à la Trump?

Zondag stemt Frankrijk wie de nieuwe president van Frankrijk wordt. De uitdager van Macron is, net als vijf jaar geleden, Marine Le Pen. Toch is er geen sprake van een herhaling van zetten: het verschil tussen de twee politici is aanzienlijk kleiner geworden. Alles wijst erop dat ‘de rechts-populistische’ Le Pen het weer zal moeten afleggen in de strijd. Dat peilingen en duidingen echter niet heilig zijn, bewijst de verkiezing van Donald Trump in 2016.

Macron richtte zes jaar geleden de politieke partij En Marche op, een partij die het land op een moderne manier zou inrichten, naar eigen zeggen voorbij de tegenstellingen van links-rechts. Als minister van economie had hij in de jaren daarvoor al laten zien welke kant dat in de praktijk op zou gaan, namelijk die van deregulering van het bedrijfsleven, wat zou moeten leiden tot een meer wendbare en vitale economie.

Hij had de wind in de zeilen in de media en veel kiezers zagen in hem de jonge (39), frisse en onafhankelijke kandidaat die het land nodig had. In de tweede verkiezingsronde nam hij het op tegen Marine le Pen van het Rassemblement National en won ruim met ongeveer 66 procent van de stemmen. De peilingen van vandaag, op twee dagen van de stemming, laten een andere verhouding zien van 56 tegen 44 procent. Hoe is dat te verklaren?

Gele Hesjes

Het is eerder regel dan uitzondering dat een politicus minder populair wordt wanneer hij of zij de beloftes uit de verkiezingstijd waar moet maken. De liberalisering van Frankrijk gaat voor een grote groep ten koste van hun pensioen(leeftijd) en/of uitkering en de zekerheid van een vaste baan en inkomen. Voor een deel vond de onvrede een weg in het burgerprotest van de Gele Hesjes. Dat ontstond binnen een groep mensen die ontevreden was over het in hun ogen asociale beleid van Macron, waarbij de stijging van de brandstofprijzen de druppel was die de emmer deed overlopen.

Kort door de bocht voelden de Gele Hesjes zich in de steek gelaten, overgelaten aan de grillen van de globalistische vrije markt die onder Macron ruim baan kreeg. Er werd niet gepolderd maar geprotesteerd en hard ingegrepen door de overheid (goed in beeld gebracht in deze documentaire). Verzet werd beantwoord met geweld.

Corona

Macron profiteerde van corona. De oud bankier van Rothschild & Cie acteerde de sterke leider in oorlogstijd en dat zorgde voor een opleving van vertrouwen. Tegen de tijd dat corona leek uit te doven echter daalde zijn populariteit. Dat was, met een paar maanden te gaan voor de nieuwe verkiezingen, geen goed nieuws voor de wonder boy. Maar toen kwam de invasie van Rusland en met de presentatie van onverschrokken leider steeg hij weer in de peilingen. Met de gunstige prognoses op zak stelde hij zich begin maart van dit jaar wederom kandidaat als eerste onder gelijken in de republiek.

Le Pen staat in zo’n beetje alles recht tegenover Macron: ze is er voor ‘de gewone man’, waar Macron volgens velen hautain zijn neus voor ophaalt. Ze heeft het niet op de schaalvergroting van de mondiale handelsmarkt, de EU en de grote immigratiestromen richting Frankrijk. Ze wil een kleinere rol voor de EU (maar geen Frexit, liet ze weten), migratie een halt toeroepen en het eigen MKB, boeren en industrie beschermen. Ondertussen is Macron als WEF Young Global Leader zo ongeveer de belichaming van de bankier die handelt volgens de wetten van het geld en zich van grenzen niets aantrekt.

Verdieping

Bovenstaande was slechts een korte en beperkte schets van het politieke landschap. Wie in de aanloop naar de verkiezingen meer wil weten over de bestuursverhoudingen en de Franse maatschappij kan dit artikel lezen of luisteren naar dit of dit radio-items met ‘Frankrijk-kenners’ en duiders. Ongehoord Nederland sprak een uur lang met journalist René ter Stege over de stemming in het land. Ter Stege schreef in 2017 het boek ‘Marine le Pen- de weg naar de macht‘.

Franse verkiezingen: ‘Het multiculturalisme zette enorm veel kwaad bloed’ – Ongehoord Nieuwscafé #16