Wordt u ontheemd door onze overheid, huur dan een huisje in Oekraïne! – Wet Verplaatsing Bevolking

Wordt u ontheemd door onze overheid, huur dan een huisje in Oekraïne!

(De Wet verplaatsing bevolking, artikel 7)

Tijdens mijn gemeenteactiviteiten werd ik deze week geconfronteerd met de Wet verplaatsing bevolking. Het is een wet uit 1952 en is destijds tot stand gekomen met de ervaringen uit de 2e WO nog in het achterhoofd. De intentie van de wet is, dat men ten tijde van oorlog de eigen burgers vanuit een met oorlogsgeweld bedreigd gebied kan verplaatsen naar een veiliger plek in Nederland. Voorwaarde om deze wet toe te passen is dus wel, dat Nederland in oorlogsgevaar, of in staat van oorlog moet zijn.

Zonder dat Nederland in oorlogsgevaar of in staat van oorlog is, heeft onze overheid deze wet toch nieuw leven ingeblazen. Om deze wet een schijnbaar wettelijke grondslag te geven, schreeuwen meneer Rutte en zijn kompanen voortdurend dat Nederland in oorlog is met Rusland. Onze miljarden euro’s, F16 straaljagers en ander oorlogstuig, worden door hen naar Oekraïne weggesluisd. Onze media is de propagandamachine van Oekraïne en nu staat er zelfs een “veroverde” Russische tank op het Leidseplein in Amsterdam, om ons toch vooral dat “WIJ” gevoel te geven.

Naar aanleiding van antwoorden op vragen van raadsleden aan B&W omtrent de invoering en toepassing van artikel 2c en 4 en de mogelijke invoering van artikel 2a, 2b en 7, ben ik wat dieper in de materie gedoken. De kern van alle antwoorden van B&W kwam er namelijk op neer, dat de Burgemeester geen verantwoording aan de gemeenteraad kan, hoeft en wil afleggen, omdat hij de genoemde artikelen 2c, 4 en mogelijk later ook 2a, 2b en 7 uit de Wet verplaatsing bevolking in opdracht van de regering moet uitvoeren. De overheid heeft de Burgemeester benoemd tot medebewindvoerder. Feitelijk opereert de Burgemeester dus als afgevaardigde van de regering, hij is een soort landvoogd, zoals generaal Alva ten tijde van de 80-jarige oorlog in Nederland gruweldaden uitvoerde uit naam van Filips II. Het grote verschil is nu, dat we nu niet 1, maar 316 landvoogden hebben in Nederland. Met andere woorden, de Burgemeester wordt in het hart van elke gemeente de lange arm van de macht van onze regering onder leiding van premier Rutte. Meneer Rutte beveelt en de Burgemeester voert met harde hand de regeltjes uit. Feitelijk niets bijzonders, want tijdens Covid19 deden zij niets anders, maar dat terzijde.

Reeds vorig jaar, om precies te zijn 31 maart 2022, zijn de artikelen 2c en 4 van de Wet verplaatsing Bevolking bij Koninklijk Besluit in werking getreden en staan ook artikelen 2a, 2b en 7 dus op stapel. Wat deze artikelen uit deze Wet verplaatsing bevolking precies inhouden, zie hier.

Leest u ook even waarom men destijds de wet heeft bedacht, door aan bovenaan even op het plusje te drukken.

Waarom onze overheid deze wet uit het stof heeft gehaald, dat kunt u lezen in de Memorie van toelichting (klik hier).

Vervolgens is de wet dus op 31 maart 2022 bij Koninklijk Besluit in werking gesteld en is deze na publicatie in de Staatscourant officieel van kracht. Een Koninklijk besluit wordt op initiatief van de regering, lees Minister-President, genomen. De Staten-Generaal (1 e  en 2 e  Kamer) worden hierbij niet in de besluitvorming betrokken. De inzet van noodrecht kent namelijk een bijzondere procedure. De eerste stap is het nemen van een Koninklijk Besluit, in dit geval is dat gebeurd op basis van de Wet verplaatsing bevolking. Een Koninklijk Besluit treedt in werking nadat het gepubliceerd is in de Staatscourant.

Publicatie Staatscourant, open hier.

Zoals vereist bij de inzet van noodrecht, dient er onverwijld na het in werking treden van een Koninklijk Besluit een Voortduringswet te worden ingediend bij de Tweede Kamer. Indien het wetsvoorstel wordt verworpen, en ook zodra het kabinet van oordeel is dat er niet langer sprake is van buitengewone omstandigheden die rechtvaardigen dat de opvang een wettelijke taak is van de burgemeesters, zal er een buitenwerkingstelling besluit genomen worden. Na publicatie daarvan eindigt per direct deze taak. Ondanks dat artikel 7 nog niet in werking is getreden, is het toch wel interessant om eens te kijken hoe dit staat beschreven in de Memorie van toelichting en in de Staatscourant. Voor alle duidelijkheid, artikel 7 behelst het vorderen van panden door de Burgemeester om daar “Ontheemden” uit Oekraïne in op te vangen. In de Memorie van toelichting en in de Staatscourant wordt artikel 7 even kort aangehaald. In de Memorie van toelichting staat het volgende, ik citeer;

” Geen andere (nood)bevoegdheden 

Deze wettelijke taak van de burgemeester gaat op dit moment niet gepaard met de activering van (verdergaande) noodwettelijke bevoegdheden. De activering van dergelijke noodbevoegdheden, waarbij ook grondrechten in het geding kunnen zijn, is op dit moment niet proportioneel. Indien de omstandigheden daar om vragen, kan dit echter opnieuw gewogen worden. Dat kan bijvoorbeeld gelden voor activering van de bevoegdheid om verplaatsing van personen te gelasten (artikelen 2a en 2b Wvb) om zo spreiding over Nederland mogelijk te maken, of de mogelijkheid het gebruik van panden, niet zijnde woonruimten, te vorderen (artikel 7 Wvb). Op dit moment is daar echter geen aanleiding toe.”

Einde citaat

Vervolgens luidt de tekst in de Staatscourant, gepubliceerd op 1 april 2022 (helaas geen grap) als volgt,

Ik citeer;

“Met de activering van de artikelen 2c en 4 van de Wvb krijgt de burgemeester een wettelijke taak. Deze taak gaat op dit moment niet gepaard met de activering van bepaalde noodwettelijke bevoegdheden. De regering acht activering van verdergaande noodbevoegdheden, waarbij ook grondrechten in het geding zijn, op dit moment nog niet proportioneel. De burgemeester zal dus zelf een inschatting moeten maken van de lokale omstandigheden en mogelijkheden en daarbinnen de opvang realiseren, met inachtneming van de richtlijnen of aanwijzingen van de Minister van Justitie en Veiligheid op grond van artikel 4, tweede lid, van de Wvb. Indien de omstandigheden daar om vragen, kan dit echter opnieuw gewogen worden. Dat kan bijvoorbeeld gelden voor activering van de bevoegdheid om verplaatsing van personen te gelasten (artikelen 2a en 2b van de Wvb) om zo spreiding over Nederland mogelijk te maken, of de bevoegdheid om het gebruik van panden te vorderen (artikel 7, eerste lid, van de Wvb).”

Einde citaat.

Als u omschrijvingen in beide documenten leest, wat valt u dan op? Inderdaad, in de Staatscourant is een essentieel stukje tekst weggelaten, namelijk “niet zijnde woonruimte”. Bovendien is het woordje “mogelijkheid” veranderd in “bevoegdheid”. Dit is opmerkelijk, omdat onze minister van Justitie, mevrouw Minister Yeşilgöz-Zegerius tijdens het plenaire debat op 6 juli 2022 bij de behandeling van de Voortduringswet, het volgende zei; ik citeer;

“Yeşilgöz-Zegerius: Ik kom straks terug op allerlei scenario’s. Ik constateer wel twee zaken, waarvan het goed is om ze bij deze interruptie te benoemen. Aan de ene kant hebben duizenden en duizenden Nederlanders vanaf het begin van de oorlog tot nu gezegd: ik stel mijn huis beschikbaar. Dan gaat het om een kamer, een verdieping of wat dan ook. Ook dat is denk ik mooi om te benoemen en te omarmen, want dat is hoe wij Nederlanders zijn. Tegelijkertijd zeg ik erbij: al staan er weet ik veel hoeveel mensen voor de deur, wij gaan als het aan het kabinet ligt niet zeggen “uw woning, uw zolder, wordt hierbij in beslag genomen door het kabinet”.

Einde citaat.

Hoe kon onze minister van Justitie dit zeggen en waarom heeft er geen enkel Kamerlid op haar uitspraak gereageerd? Zij deed deze uitspraak immers op 6 juli 2022, dus ruim 3 maanden na de publicatie van de Wet verplaatsing bevolking in de Staatscourant waarin het cruciale stukje tekst “niet zijnde woonruimte”, is weggelaten. Feitelijk heeft zij de 2 e  Kamer misleid, want als onze regering het in haar hoofd haalt om artikel 7 alsnog te activeren, dan is het wel degelijk mogelijk dat de Burgemeester bij u een kamertje, uw schuurtje in de tuin, uw zolderkamertje, uw wijnkelder, ja zelfs uw hele huur- of koophuis kan vorderen voor de opvang van Ontheemde Oekraïners.

Het zou een pluspuntje moeten zijn, dat, in tegenstelling tot een formele wet, een Koninklijk besluit wel door een rechter getoetst kan worden aan de Grondwet. Maar, met een overdaad aan D66 rechters, heb ik daar geen vertrouwen meer in.

Een Koninklijk besluit is tijdelijk en stopt, zodra de 2 e  Kamer de Voortduringswet wegstemt. Maar wat is tijdelijk, op dit moment is de Wet verplaatsing bevolking inmiddels al ruim een jaar in werking. Wat mij betreft wordt het tijd, met deze onzin te stoppen.

Het enige wat ik u vraag, is om eens na te denken waarom Nederland deze wet eigenlijk nieuw leven heeft ingeblazen. Waarom zijn deze Ontheemden überhaupt op de trein gestapt richting Nederland en niet naar bijvoorbeeld Lviv in het uiterste westen van Oekraïne? Deze stad is blijkbaar zo veilig, dat u op Airbnb in Lviv en omgeving genoeg appartementen of woningen kunt huren om vakantie te houden. Is dit nu de wereld op z’n kop of worden we belazerd? Druk maar eens op deze link en oordeel zelf.

Als men toch op de absurde gedachte komt om artikel 7 te activeren en uw huis wordt door uw plaatselijke landvoogd gevorderd, dan is er gelukkig nog één geruststellende gedachte, als Ontheemde Nederlander kunt u namelijk altijd nog wel een onderkomen vinden in Lviv of één van de andere veilige gebieden in Oekraïne.

Laat de raderen draaien!