Schreeuw om hulp uit Brazilië: zelfs rechters mogen niet beslissen over lot van gearresteerde demonstranten

Schreeuw om hulp uit Brazilië: zelfs rechters mogen niet beslissen over lot van gearresteerde demonstranten

De rechters die de voogdijhoorzittingen van de gearresteerde demonstranten leiden, vanwege de protesten in het hoofdkwartier van de Braziliaanse Driemogendheden, hebben niet de autonomie om te beslissen of ze de gevangenen vrijlaten.

Deze informatie werd exclusief verkregen door Revista Oeste, op donderdag 12 januari, via advocaat Samuel Magalhães, die een deel van de mensen verdedigt die zijn vastgehouden door de Federale Politie (PF).

“De magistraten keuren de arrestatie alleen goed en sturen deze naar het Federale Hooggerechtshof, zodat het Hof kan beslissen of de persoon wordt vrijgelaten”, legt Magalhães uit.

“Dit druist volledig in tegen de Grondwet en het Wetboek van Strafrecht. Tijdens de voogdijzitting moet de rechter de autonomie hebben om te beoordelen of die persoon de vereisten heeft om in vrijheid op het proces te reageren. We ervaren een juridische onzekerheid die we nog nooit eerder in Brazilië hebben gezien.”

Tijdens de voorbereidende hoorzitting, die binnen 24 uur na de arrestatie op heterdaad had moeten plaatsvinden, analyseert de rechter de rechtmatigheid van de detentie.

Volgens de advocaat doen ook de demonstranten die door de PF zijn vastgehouden voor het hoofdkwartier in Brasilia mee aan deze procedure.

Volgens Magalhães werkt de voogdijhoorzitting, die van toepassing zou moeten zijn op gearresteerde demonstranten, in twee fasen:

  1. De rechter analyseert of er sprake is van een onrechtmatigheid bij de aanhouding;
  2. De rechter-commissaris beoordeelt of de verdachte behoefte heeft om in vrijheid te reageren.
    “In de regel zou de gevangenis de uitzondering moeten zijn”, merkte de advocaat op. “De rechter kan meerdere alternatieven gebruiken die afwijken van de gevangenis, maar dat wordt niet gedaan.”

Erbarmelijke omstandigheden van gevangenen

 

Brief: Schreeuw om hulp

Ondertussen komen er verscheidene, overeenstemmende geluiden naar buiten over de toestand waarin de gearresteerde demonstranten zich verkeren. Zo schreef ene Sylvia, een Braziliaanse mevrouw, een open brief over de wat zij ‘het gruwelijke verraad van de Braziliaanse bevolking’ noemt:

Deze brief is een schreeuw om hulp..

U ontving beelden en nieuws van communistische zenders, waar ze de grootste val zetten, waardoor wij Citizens of Good, die vochten voor onze vrijheid, voor zuivere verkiezingen en voor ons geliefde Brazilië, zijn verraden door degenen die ons zouden moeten verdedigen. We gingen naar Planalto, niet om iets kapot te maken of te vernielen. Omdat we een vreedzaam, christelijk volk zijn, bestaande uit ouderen, kinderen, vrouwen, indianen en goede mannen. We verlieten onze huizen in verschillende delen van Brazilië om onze grondwet te gaan verdedigen, die lange tijd werd verscheurd en vertrapt door de Braziliaanse justitie. Waar ze een crimineel hebben vrijgelaten en gekozen.
Hoe accepteren we een bandiet en communist aan de macht, als we niet op hem stemmen? We wilden de broncodes omdat we er vrij zeker van zijn dat we zijn beroofd.

En toen begon de vervolging, opsluiting en marteling van degenen die erover spraken. We hebben 90 dagen voor de kazerne gekampeerd, omdat het een manier was om te protesteren en we ons daar veilig voelden.

De strijdkrachten omhelsden ons. Maar de vervolging begon, een Indiaans opperhoofd en leider van een stam werd gearresteerd en gemarteld, een herder, een vrouw en vele anderen die nog steeds in de gevangenis zitten.
Maar, deze vuile pers die ons nu aanvalt.., er werd niets gemeld. Ze stuurden verschillende keren politie om ons uit te schakelen en te arresteren, maar de strijdkrachten stonden het niet toe. Toen kwamen er mensen uit verschillende delen van Brazilië en tot gisteren hadden we meer dan 8 miljoen mensen in het kamp in Brasilia. We wilden naar Planalto marcheren zoals we altijd deden in Paz. En tot onze verbazing kwamen er honderden mensen opdagen die zich bij ons voegden in Brazilië-shirts en schreeuwend de machten begonnen aan te vallen, met stukken hout en wapens.
Ze maakte alles kapot, en we begonnen te schreeuwen dat ze niet moesten vernielen…

Maar ze luisterden niet..

Tot onze verbazing waren zelfs op besloten plekken al mensen binnen. (Hoe zijn ze erin geslaagd om binnen te komen?)
Zelfs de politie maakte alles kapot.
We hebben alles gefilmd.. We hebben bewijs. Dus renden we terug naar de kazerne. Maar de val was goed gezet en de smerige en communistische pers van dit land, die nooit iets van ons heeft gefilmd of de wreedheden heeft laten zien die we doormaakten door deze justitie en deze regering die we niet erkennen. Ze hebben alleen de communistische vandalen te laten zien die alles kapot maakten.

Dat is wat ze wilden, ons arresteren en ons Terroristen noemen. (wat die anderen zijn, want ze maakten alles kapot, staken alles in brand en vernietigden alles.) We werden niet zomaar verraden door links, want die kennen we al. Maar het grootste verraad kwam van de strijdkrachten. Omdat ze bij ons allemaal hebben gewoond en ons kennen, en ons gedrag kennen.
We gingen terug naar het kamp en waren geschokt door alles wat ze meldden.

Dat ze ons Terroristen noemen en dat ze ons zouden arresteren… Wij zijn Zakenlieden, Arbeiders, Huisvrouwen, goede mensen en velen waren bij hun families. We hebben veel gehuild… ’s Nachts zagen we een legerbeweging die de plaats omsingelde, om ons niet te arresteren, filmden we de legerbewegingen die het gebied sloten en we dachten dat ze ons beschermden. Sommige generaals vertrokken, zeiden dat ze naar een vergadering gingen.

En we probeerden te slapen en om 07:00 uur, op 01/09/2023 [red: 9 januari 2023], gebruikte de commandant van het hoofdkwartier de megafoon en zei: je hebt 1 uur om het kamp te ontmantelen en het gebied te verlaten. Bussen staan ​​klaar om je te brengen. Ga in vrede!
We begonnen heel verdrietig, maar ordelijk te vertrekken en toen we daar aankwamen, zagen we dat de bussen niet van ons waren, maar we werden gedwongen naar binnen te gaan. Ze hielden ons vast..

En onze marteling begon, ze reden bijna 3 uur door de stad en pronkten met ons als trofeeën.
De stijl van een communistische dictatuur. Met bijna iedereen staand, omdat er niet voor iedereen plaats was om te gaan zitten. De bejaarden en rolstoelgebruikers lieten we zitten en gingen staan. We vroegen om te stoppen omdat sommigen naar het toilet wilden, maar ze gaven geen antwoord.. En velen deden het daar.

Bezweet, moe en met pijn kwamen we aan bij de Federale Politie en ze plaatsten ons in een rechtbank, waar nog geen 500 mensen in pasten.

We zijn met 1600 mensen opeengepakt als sardines… Velen verbleven op een binnenplaats… Een waar nazi-concentratiekamp.
Waar we leden aan psychologische en fysieke marteling (omdat ze de hele dag geen eten en drinken gaven. Een dame stierf vanmiddag omdat ze dorst had).

En nu, aan het begin van de nacht, stierf ook een andere heer.. Toen kwamen ze aan met alleen Brood en Water.
Ouderen, vrouwen, kinderen (die zeggen dat ze naar opvanghuizen worden gestuurd, stel je voor hoe de ouders zich voelen?) Mensen die een rolstoel gebruiken.. Hoe dan ook, we worden slechter behandeld dan bandieten of gevaarlijke mensenhandelaars (omdat degenen hier in Brazilië meer privileges hebben). Welk land is dit? Waar de echte bandieten vrij rondlopen, te beginnen met de nieuwe ministers waar elk minstens 10 gevallen van corrupt is en wij, die onze huizen verlieten om te vechten voor de vrijheid van ons geliefde Brazilië, lijden en sterven beetje bij beetje.

Nu komen we erachter dat we samen met gevaarlijke bandieten naar gevangenissen worden gestuurd, en misschien zullen sommigen worden vrijgelaten (ik denk de oudere). Allen zullen worden geregistreerd als terroristen (levens vernietigd, omdat ze nooit zullen kunnen werken terug of het land kunnen verlaten) Het enige wat je je afvraagt… Waar zijn de rechtse politici? Waar zijn de vertegenwoordigers van de kerken? Waar is de OB? Zelfs advocaten komen er niet doorheen. Eerlijk gezegd was het beter om ons snel neer te schieten en een einde te maken aan dit lijden. Als we bidden, zeggen ze dat we moeten zwijgen. Zo veel leed..

En als we hier op internet lezen dat we onszelf terroristen noemen, doet dat pijn als een kooltje in het hart.
Omdat iedereen weet dat we dat nooit waren… En vele rechtse politici die laf zijn en zeggen dat ze de daad die we beoefenden verwierpen… DAT HEBBEN WE NIET GEDAAN.. WE HEBBEN VIDEO’S DIE WE AL OP HET INTERNET HEBBEN GEPLAATST.

Ze weten dat we dat niet hebben gedaan.. Het was een hinderlaag die door hen was opgezet. De video’s zijn er om het te bewijzen. Maar ze willen het niet zien. We zijn alleen en verlaten. DE MEESTEN VAN ONS WILLEN NIET LANGER LEVEN..

Dus we vragen de Wereld, de Internationale Mensenrechtensector, om ons te redden!
Ze hebben er velen gedood, maar niets hiervan wordt gerapporteerd.

Jullie gebruiken ons als kanonvoedsel! Ik hoop dat de gerechtigheid van God in jullie allemaal geschiedt. Lafaards!

Opmerking: zing het volkslied niet meer en verander de vlag, want ze verdienen het niet om door jou gebruikt te worden!

Logo
Ons nieuws en interviews worden mogelijk gemaakt door onze leden. Help ons mee en word ook lid!
Word stamgast
Al vanaf €10 p/m
Reacties
Kruip aan de bar en klets mee over dit artikel.

Lees onze huisregels ook even. Wilt u ook meediscussiëren maar bent u nog geen lid? Meld u dan hier aan en geniet van alle voordelen.

Abonneer
Laat het weten als er
De nieuwsbrief met nieuws dat je nergens anders leest.