Openingsceremonie Olympische Spelen 2012: Predictive Programming of toeval?

Openingsceremonie Olympische Spelen 2012: Predictive Programming of toeval?

De openingsceremonie van de Olympische Spelen in London in 2012 is een veelbesproken spektakel dat maar liefst 40 miljoen dollar heeft gekost. Sinds de komst van het coronavirus is nog vaak teruggeblikt op deze ceremonie, omdat de show veel elementen bevat die zeer vergelijkbaar zouden zijn met de coronacrisis. Veel oplettende kijkers hebben zich sindsdien uitgesproken over de ceremonie en vroegen zich hard op af of de show ‘predictive programming’ (voorspellend) was.

De ceremonie opent met de klanken van de bekende soundtrack Tubular Bells van Mike Oldfield uit The Exorcist, terwijl een fel blauw licht de ruimte vult en honderden kinderen in ziekenhuisbedden naar binnen worden gereden. Wanneer de muziek zich transformeert tot het vrolijkere In Dulci Jubilo, beginnen verpleegkundigen met elkaar te dansen, om vervolgens met ‘shh’-gebaren de patiëntjes tot slapen te manen.

De ‘gemoedelijke’ sfeer slaat om, wanneer Tubular Bells tijdens het voorlezen van een ‘bed time story’ door J.K. Rowling zijn comeback maakt en donkere schaduwachtige figuren uit ‘Neverland’ de ruimte betreden. Met paard en wagen wordt een grote lege kooi ten tonele gereden en bekende slechteriken uit films en boeken komen uit het niks tevoorschijn. Verschillende ziekenhuisbedden worden nu met touwtjes de lucht in getrokken, terwijl een combinatie van een soort Grim Reaper en Lord Voldemort met een toverstok een bed aan touwtjes lijkt te bedienen.

Een zogenaamd ‘God’s eye shot’ laat ons de met lichtgevende driehoeken-versierde ruimte van bovenaf zien. Vanuit dit perspectief zien we nu een ronde, verlichte ruimte met een soort uitsteeksels die tevens verlicht zijn.

De verplegers bewegen nu als een soort robots door de ruimte en maken gebaren waarbij ze met de vinger van de ene hand op hun andere vlakke hand wijzen. De kinderen lijken wakker te worden in een nachtmerrie en proberen weg te rennen voor de schaduwfiguren die achter hen aan zitten. De ceremonie eindigt wanneer vanuit de lucht een groep ‘Mary Poppin’s’ verschijnt die zowel de kinderen als de verplegers ‘redt’. Iedereen danst weer vrolijk in de rondte en lakens van bedden worden bij elkaar geraapt. Uit een constructie van deze lakens ontstaat nu een grote, robotachtige baby en de show is daarmee ten einde gekomen.

Predictive Programming

Predictive Programming is de theorie dat de overheid -of andere hogergeplaatsten- fictieve films of boeken gebruiken als een middel voor massale ‘mindcontrol’. Dit zou dan als doel hebben de bevolking geplande toekomstige gebeurtenissen makkelijker te laten accepteren. Deze term werd voor het eerst gebruikt en beschreven door onderzoeker Alan Watt, die predictive programmering als volgt definieert: “Voorspellend programmeren is een subtiele vorm van psychologische conditionering die door de media wordt geboden om het publiek kennis te laten maken met geplande maatschappelijke veranderingen die door onze leiders moeten worden doorgevoerd. Als en wanneer deze veranderingen worden doorgevoerd, zal het publiek er al bekend mee zijn en ze accepteren als natuurlijke progressies, waardoor mogelijke publieke weerstand en commotie wordt verminderd.” (Wood) Deze theorie werd zeer populair nadat Alex Jones en David Icke hier tevens over spraken. De meest opvallende gevallen van voorspellende programmering zijn voorbeelden die te vinden zijn in de Simpsons, The Dark Night Rises, The Hunger Games en Futility.

Het World Economic Forum

Het World Economic Forum (WEF) ligt al langer onder vuur vanwege hun omstreden plannen die in The Great reset, geschreven door oprichter Klaus Schwab, beschreven zijn. Naar verluid zou het WEF de coronacrisis ‘aangrijpen’ om onze sociaal-economische systemen te ‘resetten’. Veel sceptici beschuldigen het WEF er zelfs van de pandemie ‘gepland’ te hebben. Omdat meerdere leden van het International Olympic Comittee (IOC) ook lid zijn van het WEF, kan wederom een link gemaakt worden tussen The Great Reset en wat zich afspeelde tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Londen. Zo zijn onder meer Aneesh Madani, ‘Head of Global Digital Partnership and Social Media’ van het OIC en Kirsty Coventry, voormalig olympisch zwemster en ‘chairperson’ van het OIC aangesloten bij het WEF.

Factcheckers: geen link tussen de openingsceremonie en coronavirus

Onder meer Reuters ‘factcheckte’ de beweringen dat de openingsceremonie voorspellend was en claimde dat deze beweringen onjuist zouden zijn. In een artikel dat Reuters plaatste stond het volgende als ‘verantwoording’ voor hun claim: “Het optreden heeft geen echte link met het coronavirus. Het is niet alleen zo dat de ceremonie al 8 jaar voor de pandemie was gepland, maar ook dat de thema’s die ter discussie staan op logische wijze verklaard kunnen worden.”

“The performance has no real link to the coronavirus. Not only was the ceremony planned eight years before the pandemic, but the themes questioned by the post can be logically explained.” (Reuters)

“The opening show was designed by Oscar-winning film director Danny Boyle as an ode to British history and culture. In the second of three “acts”, Boyle paid homage to the NHS, a much-loved national institution to many Britons.”

“According to the Olympic media guide, the performance honours “two of Britain’s greatest achievements: its amazing body of children’s literature and its National Health Service”.

Reacties

Uit de reacties op de openingsceremonie uit 2012 blijkt dat veel mensen, met de kennis van nu, de beelden met extra aandacht bekijken en geen genoegen nemen met de verklaringen van de zogenaamde ‘fact checkers’ en de regisseur. Zo zegt iemand in de comments op de beelden van de ceremonie op YouTube het volgende: “Does anyone else notice the All Seeing Eye, all the way around the top of the stadium with a spot light on top of every one?”.

Iemand anders viel het volgende op: “The ritual started with the same track used in the film “The exorcist”. And that track is a modern version of a medieval gregorian chant called “Dies irae” that sings about end times. It is said that “Dies irae” was compused by a Pope after an end times vision. Coincidence??”

Logo
Ons nieuws en interviews worden mogelijk gemaakt door onze leden. Help ons mee en word ook lid!
Word stamgast
Al vanaf €10 p/m
Reacties
Kruip aan de bar en klets mee over dit artikel.

Lees onze huisregels ook even. Wilt u ook meediscussiëren maar bent u nog geen lid? Meld u dan hier aan en geniet van alle voordelen.

Abonneer
Laat het weten als er
De nieuwsbrief met nieuws dat je nergens anders leest.